Συνεργάτες, αλλά και ανταγωνιστές. Το πόρισμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού για το καρτέλ στις κατασκευές έχει διαταράξει, σε κάποιο βαθμό, τις σχέσεις των ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών και των ξένων συνεταίρων τους.
Οι ελληνικές εταιρείες καταγγέλλουν την Επιτροπή Ανταγωνισμού για ευνοϊκή μεταχείριση των ξένων, καθώς το πόρισμα για το καρτέλ στις κατασκευές δεν περιλαμβάνει τις ξένες εταιρείες.
Σύμφωνα με στελέχη ελληνικών εταιρειών, το πόρισμα για τον κατασκευαστικό κλάδο, που αναμένεται να δημοσιοποιήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, θα περιλαμβάνει μόνο τις ελληνικές εταιρείες, που υποχρεώθηκαν να δεχθούν να μπουν στο καθεστώς της διευθέτησης και καμία απολύτως απόφαση για τις μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές των κατασκευών, τα ονόματα των οποίων «φιγουράριζαν φαρδιά – πλατιά» στην αρχική εισήγηση της Επιτροπής.
Τα δεδομένα της υπόθεσης, σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, μιλούν από μόνα τους
Οι ελληνικές εταιρείες, στις οποίες η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ήδη επιβάλει διογκωμένα πρόστιμα ύψους άνω των 80 εκατομμυρίων ευρώ, υποχρεώθηκαν να τα δεχθούν, κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο», αφού αν δεν έμπαιναν στη διευθέτηση, απειλούνταν με πολλαπλάσια που θα τις ανάγκαζαν να κηρύξουν άμεσα πτώχευση.
Αντίθετα, η Επιτροπή “ξεχνά” σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία τις ξένες πολυεθνικές, σπάζοντας το πόρισμα στα δύο.
Σπεύδει να εκθέσει με ανακοινώσεις και ποινές μόνο τις ελληνικές εταιρείες, μη εκδίδοντας αντίστοιχα αποφάσεις για τις ξένες και βάζοντάς τις σε σκανδαλωδώς πλεονεκτική θέση: οικονομικά πλεονεκτική, χωρίς το παραμικρό πρόστιμο.
Είναι απορίας άξιο, γιατί η ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επιλέγει αυτή την τακτική, όταν γνωρίζει καλά ότι οι συγκεκριμένες ξένες εταιρείες, όχι μόνο έχουν καταδικαστεί για καρτελικές συμπεριφορές παντού στην Ευρώπη (Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, αλλά και Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Δανία και αλλού) και τον υπόλοιπο κόσμο, όχι μόνο έχουν η καθεμία τους πολλαπλάσιο μέγεθος από ολόκληρο τον ελληνικό κατασκευαστικό κλάδο, αλλά ήταν και leaders ή συμμετείχαν σε σχήματα που υλοποίησαν τα μεγάλα έργα, τα οποία η ίδια η Επιτροπή Ανταγωνισμού διερευνούσε (π.χ. Siemens, Hochtief, Vinci, FCC, ACS κ.λπ.).
Η συστηματική επανάληψη της ευνοϊκής μεταχείρισης των ξένων δεν δημιουργεί πλέον απορίες, αλλά υποψίες.
Δείχνει ότι κάποιοι επιδιώκουν συνειδητά την καταστροφή του ελληνικού κατασκευαστικού κλάδου, ενός κλάδου που τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί συσσωρευμένες ζημίες άνω του 1 δισ. ευρώ, στερώντας του ουσιαστικά τη δυνατότητα να πάρει μέρος σε νέα έργα και μειώνοντας δραματικά τον ανταγωνισμό.
