Αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά περιστατικά της εγχώριας αεροπορικής ιστορίας.
Το ουκρανικό Yakovlev 42, στις 17 Δεκεμβρίου του 1997, ερχόταν για προσγείωση στο αεροδρόμιο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη, όταν ο πιλότος ζήτησε βοήθεια από το ραντάρ για την τελική προσέγγιση.
Της Μαρίνας Δημητρίου
Όταν τον ενημέρωσαν ότι το αεροδρόμιο δεν διαθέτει ραντάρ προσέγγισης, ο πιλότος απάντησε ότι είναι σε διαδικασία προσέγγισης, έχει βρει το σωστό ίχνος και κατεβαίνει προς τα 3.500 πόδια.
Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το πλήρωμα του ουκρανικού αεροσκάφους είχε χαθεί και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους ελεγκτές, λόγω κακής γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
Κάνοντας κύκλους και προσπαθώντας να ξαναβρούν το αεροδρόμιο, οι δύο χειριστές, μετά από 18 λεπτά άσκοπων κύκλων, «κάρφωσαν» το αεροσκάφος στα Πιέρια Όρη, χωρίς να αντιληφθούν ότι κινδυνεύουν, αφού είχαν χαθεί εντελώς και δεν γνώριζαν το ασφαλές ύψος της περιοχής που βρίσκονταν.
Δύο ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας τιμωρήθηκαν από τα δικαστήρια για την παράλειψη να αντιληφθούν εγκαίρως το πρόβλημα και να ζητήσουν τη συνδρομή του ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ κάποιες από τις αποζημιώσεις των συγγενών εκκρεμούσαν εδώ και πολλά χρόνια.
Μόλις πριν από λίγες ημέρες, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ενέκρινε, στον προϋπολογισμό της, 705.000 ευρώ για χρηματική αποζημίωση 12 ατόμων για ψυχική οδύνη, λόγω θανάτου συγγενών τους στο αεροπορικό δυστύχηµα του 1997, κατόπιν δικαστικών αποφάσεων.
