Ως ένα «μεγάλο εθνικό στοίχημα» χαρακτήρισε την ίδρυση και λειτουργία Επιχειρηματικών Πάρκων στη χώρα μας ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, αναφερόμενος στο σχέδιο νόμου του υπουργείου με τίτλο «Ίδρυση, ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των Επιχειρηματικών Πάρκων – Ενιαίο πλαίσιο ρύθμισης για τους φορείς Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».
Όπως είπε ο ίδιος «Τι κάνει το νομοσχέδιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα; Άκουσα κριτική από την αντιπολίτευση, που αναφέρθηκε στους προηγούμενους νόμους. Η πολιτική είναι εφαρμοσμένη τέχνη. Αν υποθέσουμε ότι έχετε δίκιο και όλοι αυτοί οι νόμοι του παρελθόντος ήταν πάρα πολύ καλά φτιαγμένοι, σήμερα δεν θα είχαμε πολλά ωραία Επιχειρηματικά Πάρκα; Έχουμε; Όχι, είναι η απάντηση.
Τα δύο μεγαλύτερα Επιχειρηματικά Πάρκα της χώρας μας σήμερα, τα Οινόφυτα και το Καλοχώρι, δεν είναι επιχειρηματικά πάρκα αλλά άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις. Προσέξτε, τα δύο μεγαλύτερα βιομηχανικά πάρκα έχουν κτιστεί έξω από τους νόμους που έχουμε ψηφίσει, τόσο… πετυχημένοι ήταν οι νόμοι».
Εξηγώντας το σκεπτικό του υπουργείου, ο κ. Γεωργιάδης εξήγησε: «Εμείς τι κάναμε στο υπουργείο Ανάπτυξης; Αναζητήσαμε γιατί δεν δουλεύουν οι νόμοι. Εντοπίσαμε δύο βασικά προβλήματα τα οποία είναι και οι δύο βασικές μεταρρυθμίσεις αυτού του νόμου – αυτό ψηφίζουμε στην ουσία σήμερα.
Τι λέμε; Θέλεις να κάνεις Πάρκο; Αφαιρούμε τα ελάχιστα όρια, πάρε μία έκταση που θέλεις να κάνεις Επιχειρηματικό Πάρκο – αυτό που εσύ νομίζεις ως επενδυτής ότι θα σου αποφέρει χρήματα. Θα έχεις όλη την έκταση όμως. Γιατί; Διότι όλα αυτά τα χρόνια όποτε πήγαινε να γίνει ένα σοβαρό έργο υποδομής, ένα Πάρκο, γίνονταν προσφυγές στα δικαστήρια, τα οποία χρειαζόντουσαν καμιά δεκαετία. Ξέρετε πολλές επιχειρήσεις να περιμένουν μία δεκαετία να τελειώσουν τα δικαστήρια για να φτιάξουν το καινούριο εργοστάσιό τους;
Άρα, τι λέμε εδώ; Από την αρχή αυτά είναι λυμένα. ‘Έχεις την έκταση; Προχώρα, κάνε το Πάρκο. Και όχι μόνο προχώρα, αλλά έχουμε βάλει και στο Ταμείο Ανάκαμψης 100 εκατ. ευρώ να σε ενισχύσουμε με έργα υποδομής, με υποσταθμούς της ΔΕΗ ώστε να έχει κίνητρο κάποιος να μπει στο Πάρκο».
Όπως είπε: «Και το δεύτερο, οι κοινόχρηστοι χώροι δεν ανήκουν σε όλους τους χρήστες, όπως τώρα, αλλά στο διαχειριστή του Πάρκου. Γιατί αυτό;
Ως υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων έχω φέρει πολλές επενδύσεις. Στην προσπάθειά μου να φέρω επενδύσεις, προσπάθησα να φέρω επενδυτές και στην ΕΤΒΑ. Σε δύο περιπτώσεις συνάντησα ευήκοα ώτα και μεγάλο ενδιαφέρον. Αφού τους ενημερώσαμε λοιπόν τι εστί ΕΤΒΑ και τι προβλέπει η νομοθεσία μας και αφού και οι δύο μελέτησαν τη νομοθεσία, μας είπαν «λυπούμεθα, δεν μπορούμε να επενδύσουμε στα πάρκα στην Ελλάδα».
Γιατί; Διότι όπως είναι οι νόμοι, είναι αδύνατον να έχει κέρδη ο διαχειριστής. Εάν ο διαχειριστής δεν έχει την κυριότητα και των κοινοχρήστων χώρων και δεν ορίζει αυτός τη σχέση του με τον πελάτη του, τότε δεν έχει κανένα κέρδος από το πάρκο παρά μόνο την καθημερινή διαχείριση.
Ο λόγος που οι κοινόχρηστοι χώροι περιέρχονται στην ιδιοκτησία της εταιρείας που κάνει διαχείριση του Πάρκου, είναι για να σταλεί μήνυμα στον ενδιαφερόμενο επενδυτή του μέλλοντος ότι θα έχει κέρδος από το Πάρκο.
Αυτό ευνοεί την ΕΤΒΑ γιατί είναι η μόνη έτοιμη να κάνει δουλειά τώρα, υπό αυτή την έννοια την ευνοεί, αλλά είναι και ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει ανταγωνιστές. Γιατί θα έρθουν και άλλοι να φτιάξουν Επιχειρηματικά Πάρκα στην Ελλάδα, αφού πια θα έχουν συμφέρον από τη δημιουργία ενός Επιχειρηματικού Πάρκου. Και έτσι όλος ο άλυτος κόμπος δεκαετιών, γιατί είμαστε η μόνη χώρα που τελικά δεν καταφέραμε να φτιάξουμε Επιχειρηματικά Πάρκα, πιστεύουμε θα λυθεί».
Όπως επεσήμανε ο υπουργός: «Είναι μεγάλο εθνικό στοίχημα να πετύχουμε να γίνουν τα Πάρκα και πιστεύουμε ότι μ’ αυτό το νομοσχέδιο θα το επιτύχουμε. Όπως πέτυχαν τόσες άλλες προηγούμενες νομοθετικές μας πρωτοβουλίες κι έτσι πηγαίνει καλά η οικονομία και έχουμε αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης και τις επενδύσεις».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «Σήμερα η Ελλάδα μας είναι μπροστά σε μια τεράστια ιστορική πρόκληση που αν την καταλάβουμε και την αρπάξουμε, θα αλλάξουμε τη μοίρα του τόπου μας. Την δεκαετία του ’80 υπήρξε πολύ μεγάλη αποβιομηχάνιση. Τότε οι βιομηχανίες φεύγανε από τις χώρες της Δύσης και μεταφερόντουσαν στην Ασία με το πολύ χαμηλό εργατικό κόστος.
Σήμερα ψάχνουν να μεταφέρουν την παραγωγική δραστηριότητα πίσω, κοντά στους καταναλωτές τους. Σε αυτή την τάση επιστροφής πρέπει και η Ελλάδα να διεκδικήσει το δικό της το μερίδιο. Και αν το καταφέρουμε αυτό η ζημιά που έγινε το ’80 θα αντιστραφεί και η Ελλάδα εκτός από χώρα τουρισμού θα γίνει και παραγωγή χώρα».
Καταλήγοντας, τόνισε ότι «Και ένα νομοσχέδιο σαν και αυτό, σε συνδυασμό με το Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας και την Εθνική Στρατηγική που συμφωνήσαμε με όλη την αγορά θα μας δώσει τον τρόπο αυτό να το κάνουμε πράξη και να είμαστε πετυχημένοι».
