Οι «πρωταγωνιστές» του «Ελ. Βενιζέλος»: 5 επικεφαλής τμημάτων παραθέτουν δυσκολίες / επιτεύγματα

To 2016 το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» θα καταγράψει την καλύτερη ιστορική του επίδοση. Ήδη, από το Νοέμβριο ξεπέρασε το περσινό ρεκόρ των 18,1 εκατ. επιβατών.

Ξέχωρα από τα τρέχοντα ρεκόρ, τα οποία αποτελούν συνάρτηση πολλών παραγόντων, αυτό που χαρακτηρίζει το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών είναι η παροχή προηγμένων υπηρεσιών, τόσο προς τις εταιρείες / χρήστες, όσο και προς τους επιβάτες.

Ποιος «κρύβεται» πίσω από αυτήν την επιτυχία; Οι 650 εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μια συνεκτική και καλά οργανωμένη αεροδρομιακή κοινότητα.

Το metaforespress.gr συνομίλησε με πέντε επικεφαλής επιμέρους επιχειρησιακών λειτουργιών του αεροδρομίου, οι οποίοι παραθέτουν τις δυσκολίες και τα επιτεύγματα των τμημάτων τους.

Επιμέλεια: Φώτης Φωτεινός  

Θάνος Τζίρος, Airport Duty Officer: Τεράστια πρόκληση το άνοιγμα του αεροδρομίου και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004

Στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών ήρθα το Μάιο του 2000. Εκείνη την εποχή, πλησίαζε το τέλος της κατασκευής του έργου και ο ενθουσιασμός ότι αποτελούσαμε ένα κομμάτι από το project της δημιουργίας του μεγαλύτερου αεροδρομίου στη χώρα ήταν μεγάλος!

Αρχικά, ξεκίνησα να εργάζομαι ως προϊστάμενος λειτουργίας αερολιμένα και αργότερα ανέβηκα ένα σκαλοπάτι, έγινα τομεάρχης του αντίστοιχου τμήματος. Τα τελευταία όμως 11 χρόνια είμαι πολύ περήφανος που εργάζομαι ως ADO –Airport Duty Officer,  διευθυντής, δηλαδή, λειτουργιών αερολιμένα.

Η θέση μου είναι υψηλής ευθύνης, με καθήκοντα που αφορούν στην ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία του αεροδρομίου και των επιχειρησιακών μονάδων του, παράλληλα με την επίβλεψη των υπηρεσιών που απευθύνονται στους επιβάτες, τις αεροπορικές εταιρείες και τους υπόλοιπους χρήστες του αεροδρομίου.

Ο ADO του αεροδρομίου πρέπει, επίσης, να επιβλέπει την ασφαλή λειτουργία των αεροσκαφών στην πίστα, το επίπεδο λειτουργίας του τερματικού σταθμού, το επίπεδο ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή αεροδρομίου, και βεβαίως, τη διαχείριση των εκτάκτων περιστατικών, με την εξουσία και την αρμοδιότητα να ενεργοποιήσει τις πρέπουσες διαδικασίες, με σεβασμό στη δίκαιη και ίση αντιμετώπιση όλων των χρηστών του αεροδρομίου.

Χωρίς αμφιβολία, μια κορυφαία πρόκληση για όλους μας, ήταν το άνοιγμα του αεροδρομίου – ένα τεράστιο επιχειρησιακό έργο. Η προετοιμασία και η διαχείριση της Ολυμπιακής περιόδου, το 2004, ήταν ακόμα μια περίοδος που θυμάμαι έντονα.

Από εκεί και πέρα, περιστατικά, όπως τα έντονα χιόνια που ζήσαμε, προβλήματα κατά καιρούς σε πτήσεις, ορισμένες περιπτώσεις πυρκαγιών, ακόμα και επεισόδια – αναταραχές στο αεροδρόμιο, κατά καιρούς δοκίμασαν τις αντοχές μας, αλλά πάντα τα καταφέρναμε, δίνοντας το 100% μας.

Γιατί, στην πραγματικότητα κανείς δεν παρατά ποτέ την οικογένειά του, και για μένα προσωπικά, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών είναι αυτό ακριβώς, μια οικογένεια.

Γιάννα Γεροντούκου: Το τηλεφωνικό κέντρο έχει διαχειριστεί πάνω από 14 εκατ. κλήσεις σε 15 χρόνια

Δεκαέξι χρόνια έχουν περάσει από τότε που έγινα μέλος της ομάδας του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών. Εργάζομαι ως προϊσταμένη της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αερολιμένα, δηλαδή είμαι υπεύθυνη για τον τομέα παροχής πληροφοριών, καθώς και για το συντονισμό των συναδέλφων στον τομέα.

Η ομάδα μας παρέχει πληροφορίες πτήσεων, στοιχεία επικοινωνίας αεροπορικών και άλλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο αεροδρόμιό μας, τρόπους πρόσβασης και γενικά, είμαστε εδώ για να ενημερώνουμε τον κόσμο για ό,τι γίνεται στο αεροδρόμιο!

Ένα από τα σημαντικότερα μέσα επικοινωνίας και εξυπηρέτησης των επιβατών, είναι το τηλεφωνικό κέντρο του αεροδρομίου, το οποίο, για τρίτη συνεχή χρονιά, βραβεύτηκε για την παροχή υψηλής ποιότητας εξυπηρέτησης, σε εθνικό διαγωνισμό, 2^οανάμεσα στα καλύτερα τηλεφωνικά κέντρα της χώρας. 

Η εξασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας ενός τηλεφωνικού κέντρου, που έχει διαχειριστεί πάνω από 14 εκατομμύρια κλήσεις στα 15 χρόνια λειτουργίας του, αποτελεί καθημερινή πρόκληση.

Όταν εργάζεσαι σε ένα χώρο, όπου οι εξελίξεις τρέχουν με ταχύτατο ρυθμό και τα δεδομένα μεταβάλλονται αναπάντεχα, όπως σε περιπτώσεις αντίξοων καιρικών συνθηκών, απεργίας δημόσιων φορέων και μέσων μεταφοράς, όπου ο αριθμός των κλήσεων μπορεί να αυξηθεί μέσα σε μία ώρα άνω του 100%, σε σύγκριση με τον ημερήσιο μέσο όρο, τότε οι ικανότητες οργάνωσης, διαχείρισης, αποτελεσματικότητας και επικοινωνίας δοκιμάζονται στο έπακρο.

Έχοντας όμως επενδύσει στην εκπαίδευση, στην καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας και κυρίως στους ανθρώπους, έχουμε δημιουργήσει μία ομάδα έτοιμη να αντιμετωπίσει ακόμα και τις δυσκολίες με ευγένεια, επαγγελματισμό και ανθρωποκεντρική προσέγγιση.

Θεωρώ ότι εργάζομαι σε μια εταιρεία με συγκεκριμένο όραμα, αξίες και αποστολή που αφήνει θετικό αποτύπωμα και σε εμάς τους εργαζόμενους. Τι σημαίνει για μένα το αεροδρόμιό μας;

H λέξη που έρχεται στο μυαλό είναι ελπίδα και πως, όλοι μαζί στη χώρα μας, μπορούμε να δουλέψουμε σωστά και με πλάνο, με πρόοδο και άριστα αποτελέσματα.

Βασίλης Κόκκοτας, Έδαφος – ΑΜΙ: Σε μια βάρδια, η ομάδα εξυπηρετεί περίπου 300 κινήσεις αεροσκαφών

Είμαι ένας από τους πέντε Προϊστάμενους Βάρδιας Επίβλεψης και Ελέγχων Περιοχής Κίνησης Αεροσκαφών. Εργάζομαι στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών από το 2007, αλλά γενικά εργάζομαι στον αεροδρομιακό χώρο από το 1998.

Στο αεροδρόμιο, η ομάδα μας έχει ως κύριο μέλημα την επίβλεψη της πίστας και του πεδίου ελιγμών αεροσκαφών ως προς τα θέματα αεροπορικής ασφάλειας (Aviation safety και security).

Μια από τις μεγαλύτερες ευθύνες που αναλαμβάνουμε στην εργασία μας είναι όταν επιθεωρούμε τους διάδρομους απογείωσης/προσγείωσης  – είτε προγραμματισμένα, είτε εκτάκτως – και στη συνέχεια, τους παραδίδουμε προς χρήση.

Η δουλειά μας απαιτεί εγρήγορση, πλήρη εξοικείωση με το πεδίο ελιγμών και αρίστη γνώση των εταιρικών, κρατικών και διεθνών αεροδρομιακών κανονισμών και διαδικασιών. Και βέβαια, λειτουργούμε με βάρδιες, όλο το 24ωρο, το οποίο συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, εργασία σε νύχτες Σαββατοκύριακα και γιορτές.

Μια από τις πιο δύσκολες στιγμές που έζησα στο αεροδρόμιο ήταν τα έντονα καιρικά φαινόμενα του Φεβρουάριου του 2008. Η ένταση της χιονόπτωσης ήταν τέτοια που παρ’ όλες τις προσπάθειες του συνόλου του τμήματος, κυριολεκτικά δεν προλαβαίναμε να εκχιονίσουμε το πεδίο ελιγμών.

Σήμερα, το αεροδρόμιο είναι, μπορώ να πω, το δεύτερο σπίτι μου. Και αυτό, όχι τόσο, επειδή αναγκαστικά ως εργαζόμενος, δίνω τόσο από τον χρόνο μου, αλλά  γιατί μετά από τόσα χρόνια έχω εδώ πια την δεύτερη οικογένεια μου, τους συναδέλφους μου.

Αναστάσιος Μουμτζής, BHS: Η αναλογία αποσκευών που απέτυχαν να συνδεθούν με την πτήση τους είναι μόλις 1/100.407 αποσκευές

Εργάζομαι στο αεροδρόμιο, από τη δεύτερη μέρα, του 2001. Είμαι προϊστάμενος διαχείρισης συστήματος διαχωρισμού, υπεύθυνος στη βάρδια για ολόκληρο το τμήμα διαχωρισμού αποσκευών.

Κύρια αποστολή μου είναι να συμβάλλω, με τις γνώσεις και τις ικανότητές μου, στη σωστή και αδιάκοπη 24ωρη λειτουργία της διαχείρισης αποσκευών, αντιμετωπίζοντας άμεσα και αποτελεσματικά τα θέματα που μπορεί να προκύψουν στο BHS  – το Baggage Handling System.

H  ασφάλεια του χώρου, η σωστή χρήση των μηχανημάτων, όπως και η εκπαίδευση και η αξιολόγηση των συναδέλφων είναι μερικά ακόμη από τα καθημερινά καθήκοντά μου.

Σημαντικές στιγμές και παράλληλα «δυνατές προκλήσεις» ήταν σίγουρα το άνοιγμα του αεροδρομίου – με το αναγκαίο στάδιο προσαρμογής και τις «παιδικές ασθένειες», στάδιο από το οποίο κάθε μεγάλο αεροδρόμιο πέρασε και βέβαια, η σπουδαία επιχειρησιακή πρόκληση των Ολυμπιακών Αγώνων, με την διαχείριση των αποσκευών της Ολυμπιακής οικογένειας και των καθημερινών επιβατών, ο τελικός του Champions League, κα.

Η επιχειρησιακή θέση και λειτουργία του Αερολιμένα σε κρατάει συνεχώς σε επαγρύπνηση, αφού κάθε μέρα είναι διαφορετική από την προηγούμενη, δεν υπάρχει χώρος για ρουτίνα ή εφησυχασμό.

Παράλληλα, η 24ωρη λειτουργία δεν καταλαβαίνει από γιορτές ή αργίες! Παρότι όμως δεν μπορείς να είσαι με την οικογένειά σου όποτε το θελήσεις, διαπιστώνεις ότι οι συνάδελφοι γίνονται ακόμα μια οικογένεια και ο χώρος εργασίας, πραγματικά ένα δεύτερο σπίτι.

Γιάννης Βλατσιώτης, Environmental: Μέχρι σήμερα έχουν παρατηρηθεί, στην ευρύτερη περιοχή του ΔΑΑ, 204 διαφορετικά είδη πτηνών

Εργάζομαι στο αεροδρόμιο της Αθήνας, από το 2006, ως Ειδικός Παρακολούθησης Πανίδας και Χλωρίδας. Κορμός της δουλειάς είναι η καθημερινή παρακολούθηση της παρουσίας και της δραστηριότητας των πτηνών μέσα στο αεροδρόμιο και η ασφαλής εκδίωξη τους, όταν αυτά αποτελούν απειλή για την ασφάλεια των πτήσεων.

Για την απομάκρυνσή τους εφαρμόζεται ποικιλία μέτρων, με κυριότερα τη βιοακουστική και τις βολίδες κρότου. Βασικός άξονας της δουλειάς είναι επίσης η αναγνώριση των συνθηκών που έλκουν τα πουλιά στο αεροδρόμιο, όπως η ύπαρξη τροφής, νερού και περιοχών ξεκούρασης και η συνεχής προσπάθεια εξάλειψής τους.

Σημαντική πρόκληση είναι να συνδυάζω το ορνιθολογικό υπόβαθρό μου, με τις περιβαλλοντικές και επιχειρησιακές απαιτήσεις του αεροδρομίου, ώστε να εκπληρώνεται ο βασικός στόχος, ο οποίος είναι να αποχαιρετούμε και να υποδεχόμαστε τα αεροπλάνα, σε ένα όσο το πιο δυνατόν ασφαλές περιβάλλον.

Τις αξέχαστες στιγμές τις χαρίζει η φύση. Είναι όλες αυτές οι φορές που μας επισκέπτονται στο αεροδρόμιο σπάνια είδη πουλιών. Τότε μια συνηθισμένη βάρδια αλλάζει σε μια μοναδική εμπειρία. Όταν ξεκίνησα να δουλεύω στο αεροδρόμιο, μου αποκαλύφτηκε η κουλτούρα της ασφάλειας πτήσεων και αυτό ήταν ένα στοιχείο που με σημάδεψε βαθιά.

Η συνεργασία και ο συντονισμός διαφορετικών μεταξύ τους ομάδων για την αντιμετώπιση κάποιου κρίσιμου περιστατικού ήταν κάτι πρωτόγνωρο και δεν θα σταματήσει να με συγκινεί ποτέ.