Στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας με θέμα «Μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις» περιλαμβάνεται άρθρο με θέμα «Οφειλές από ματαιώσεις πτήσεων».
Της Βάσως Βεγιάζη
Όπως αναφέρεται σε αυτό, για το χρονικό διάστημα από τις 25 Φεβρουαρίου 2020 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2020, κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, ισχύουν αναγκαστικά τα εξής:
α) Απαιτήσεις επιστροφής του αντιτίμου αεροπορικών εισιτηρίων προς επιβάτες, λόγω ματαιώσεων πτήσεων, εφόσον προβλέπονται από την ενωσιακή ή εθνική νομοθεσία, ικανοποιούνται με την παροχή προς τους δικαιούχους πιστωτικού σημειώματος ίσης αξίας με το αντίτιμο του εισιτηρίου της ματαιωθείσας πτήσης.
Το πιστωτικό σημείωμα εκδίδεται από τον αερομεταφορέα και έχει ημερομηνία λήξης δεκαοκτώ μήνες από την έκδοσή του.
Κατά τη διάρκεια του δεκαοκτάμηνου, ο δικαιούχος του πιστωτικού σημειώματος μπορεί οποτεδήποτε να κάνει χρήση αυτού σε οποιονδήποτε προορισμό του δικτύου του αερομεταφορέα.
Μέχρι τη λήξη του πιστωτικού σημειώματος, η οφειλή δεν καθίσταται ληξιπρόθεσμη και απαιτητή. Η οφειλή καθίσταται ληξιπρόθεσμη και απαιτητή, εφόσον παρέλθουν δεκαοκτώ μήνες από την έκδοση του πιστωτικού σημειώματος και αυτό δεν έχει χρησιμοποιηθεί.
β) Οι διατάξεις του παρόντος καταλαμβάνει απαιτήσεις που προκύπτουν εξαιτίας ματαιώσεων πτήσεων στο χρονικό διάστημα από τις 25 Φεβρουαρίου 2020 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2020.
γ) Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναγκαστικά και σε συμβάσεις, στις οποίες έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών, ως εφαρμοστέο όχι μόνο ελληνικό αλλά και αλλοδαπό δίκαιο, εφόσον τα σχετικά δικαιώματα προβλέπονται στην ενωσιακή νομοθεσία.
δ) Οι διατάξεις του παρόντος αφορά απαιτήσεις επιβατών από αερομεταφορέα που διαθέτει Άδεια Εκμετάλλευσης σε ισχύ, η οποία έχει χορηγηθεί από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών στην Ελλάδα είτε βάσει του Κανονισμού 2407/92 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1992, σχετικά με την έκδοση αδειών των αερομεταφορέων, είτε βάσει του Κανονισμού 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου και συγκεκριμένα του Κεφαλαίου ΙΙ αυτού περί «Άδειας Εκμετάλλευσης».
