Από τα μέσα του 2017 μέχρι σήμερα, οι διεθνείς τιμές, τόσο του αργού, όσο και των προϊόντων του ακολουθούν μια ανοδική πορεία, επισημαίνει ο ΣΕΕΠΕ, υποστηρίζοντας ότι η άνοδος της τιμής των καυσίμων δεν αποτελεί θετική εξέλιξη για τον Σύνδεσμο.
Το αργό Μπρέντ, από τον Ιούλιο του 2017, έχει αυξηθεί κατά 66-70%, ενώ οι διεθνείς τιμές πετρελαιοειδών και συγκεκριμένα της αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων, κατά 40-50%.
Συνυπολογίζοντας το ότι, στο ίδιο διάστημα, το ευρώ έχει ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου, αλλά και το ότι ο ΦΠΑ ενισχύει την επιβάρυνση, προκύπτει ότι το συνολικό χονδρικό κόστος έχει αυξηθεί σημαντικά.
Ωστόσο, οι λιανικές τιμές στην αντλία, όπως τις παρακολουθεί το Παρατηρητήριο Τιμών, δεν έχουν ακολουθήσει αυτή την αύξηση του κόστους, όπως υποστηρίζει ο ΣΕΕΠΕ.
«Είναι προφανές ότι έχει σημειωθεί μείωση του περιθωρίου κέρδους στο λιανικό επίπεδο, δηλαδή το κέρδος που αφορά το κομμάτι Επιχειρήσεις Εμπορίας, Μεταφορείς, και Πρατηριούχοι», αναφέρει ο Σύνδεσμος.
Οι αυξήσεις στις διεθνείς τιμές δεν συμφέρουν ποτέ τις εταιρείες εμπορίας, κι αυτό για ορισμένους πολύ απλούς λόγους, σύμφωνα με τον ΣΕΕΠΕ:
Α. Χρειάζονται περισσότερα κεφάλαια κίνησης για να αγοράσουν και να εκτελωνίσουν τις ίδιες ποσότητες καυσίμων, μιας και προκαταβάλλουν στο Δημόσιο το σύνολο φόρων και δασμών.
Β. Οι οφειλές των πελατών τους αυξάνονται, χωρίς να αυξάνονται ούτε η κερδοφορία ούτε οι πωλούμενες ποσότητες. Τα μεγαλύτερα αυτά οικονομικά ανοίγματα των πελατών δημιουργούν μεγαλύτερες επισφάλειες.
Γ. Οι πωλήσεις εξασθενούν όπως είναι φυσικό μετά από κάθε αύξηση της τιμής.
Τέλος, οι εξάρσεις στην πληροφόρηση περιλαμβάνουν όπως κάθε φορά και τα νησιά της χώρας. Από πλευράς του ΣΕΕΠΕ, υπογραμμίζουν ότι:
Α. Οι τιμές των νησιών συγκρίνονται με της Αθήνας κάτι εξ αρχής λανθασμένο, όπως αναφέραμε.
Β. Το κόστος μεταφοράς προς τα νησιά, το οποίο είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το κόστος στις χερσαίες περιοχές, πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε κάθε υπολογισμό, κάτι το οποίο δεν γίνεται πάντα.
Γ. Για πολλά νησιά υπήρχε κάποτε ένας ειδικός κρατικός λογαριασμός ο οποίος τροφοδοτείτο από μία εισφορά στην τιμή αντλίας και επιδοτούσε τις μεταφορές στα νησιά. Το Δημόσιο εδώ και λίγα χρόνια συνεχίζει να εισπράττει με άλλο όνομα τα χρήματα αυτά, έχοντας όμως καταργήσει την επιδότηση.
Δηλαδή εισπράττει χωρίς πλέον να αποδίδει. Αυτό έχει αυξήσει αντίστοιχα το πραγματικό κόστος μεταφοράς, κι η αύξηση έχει περάσει προφανώς στην αντλία.
