Μια ανάσα πριν τις τελικές διαπραγματεύσεις σχετικά με τα πρότυπα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) για τα φορτηγά, η Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτου (ACEA) προειδοποιεί εκ νέου ότι οι νέοι στόχοι για τις εκπομπές ρύπων πρέπει να είναι «εφικτοί στην πράξη».
Επιμέλεια: Β. Βεγιάζη
Σύμφωνα με την Ένωση, οι στόχοι αυτοί θα είναι εφικτοί μόνο εάν συνοδεύονται από τη σωστή δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τόσο οι κατασκευαστές φορτηγών, όσο και οι operators.
«Τα τελευταία χρόνια, τα μέλη της ACEA εργάστηκαν σκληρά για να μειώσουν τις εκπομπές CO2 από τα φορτηγά και βεβαίως εξακολουθούν να δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν», τονίζει ο γενικός γραμματέας της ACEA, Erik Jonnaert.
«Ωστόσο», συνεχίζει, «κατά την οριστικοποίηση αυτών των νέων προτύπων, είναι απαραίτητο οι νομοθέτες να λάβουν υπόψη τους μακροχρόνιους επενδυτικούς κύκλους των κατασκευαστών φορτηγών, τα χαμηλά περιθώρια λειτουργίας των μεταφορέων, καθώς και την απουσία υποδομών φόρτισης και ανεφοδιασμού για φορτηγά με εναλλακτικούς κινητήρες».
Σύμφωνα με την ACEA, η επίτευξη των εξαιρετικά φιλόδοξων στόχων σχετικά με τις εκπομπές CO2 από τα φορτηγά που προτείνονται για το 2025 και το 2030 είναι εφικτοί μόνο εάν η υιοθέτηση φορτηγών μηδενικών και χαμηλών εκπομπών αυξηθεί δραστικά μέσα στα επόμενα χρόνια.
Υπενθυμίζεται, ωστόσο, ότι πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένα σημείο φόρτισης κατάλληλο για ηλεκτρικά φορτηγά ή φορτηγά υδρογόνου στην ΕΕ, ούτε και σαφές action plan για την ανάπτυξη της εν λόγω υποδομής στο εγγύς μέλλον.
Επιπλέον, η Ένωση πιστεύει ότι είναι απαραίτητα κάποια κίνητρα για την προώθηση της έγκαιρης υιοθέτησης φορτηγών μηδενικών και χαμηλών εκπομπών.
Συνεπώς, ο κλάδος υποστηρίζει τον μηχανισμό παροχής κινήτρων που προτείνει η Κομισιόν, ο οποίος θα πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον ως το 2030.
Ωστόσο, η καθιέρωση υποχρεωτικών ποσοστώσεων πωλήσεων -μέσω ενός συστήματος “αναφοράς” όπως προτάθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο- θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη για την ευρωπαϊκή βιομηχανία φορτηγών.
Η υποχρέωση των κατασκευαστών να παράγουν ένα ορισμένο αριθμό οχημάτων μηδενικών εκπομπών δεν εγγυάται ότι θα συμβαδίσει με την απορρόφησή τους από την αγορά, ιδίως λόγω της έλλειψης υποδομών και της ύπαρξης εμποδίων, όπως η απώλεια ωφέλιμου φορτίου και η περιορισμένη εμβέλεια.
Καταλήγοντας ο Jonnaert επισημαίνει ότι «αυτό που ζητάμε ως μέρος αυτού του κανονισμού είναι ένα αποτελεσματικό πλαίσιο υποστηρικτικών μέτρων τόσο για τους κατασκευαστές, όσο και για τους οδικούς μεταφορείς, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι φιλόδοξοι στόχοι για τις εκπομπές CO2 που πρόκειται να υιοθετηθούν σύντομα θα αποδειχθούν εφικτοί στην πράξη».
Να σημειωθεί ότι, την επόμενη εβδομάδα, θα υπάρξει «τριμερής διάλογος» ανάμεσα σε εκπροσώπους του Ευρωκοινοβουλίου, των εθνικών κυβερνήσεων και της Κομισιόν ώστε να ληφθεί η τελική συμφωνία για το θέμα αυτό.
