Η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση, η υπομονή και η επιμονή, μπορούν να φέρουν θετικά αποτελέσματα. Μπορεί τα αποτελέσματα να μην είναι ακριβώς αυτά που θα θέλαμε ή θα χρειαζόμασταν, όμως δεν παύουν να είναι ένα βήμα μπροστά. Κάθε μικρό βήμα προστίθεται στο προηγούμενο και μπορεί, αργά μεν, να καλύψει τη απόσταση.
Τι γίνεται όμως μετά τις μικρές ή μεγάλες επιτυχίες; Τι γίνεται όταν παύει να υπάρχει «αντίπαλος» και στη θέση του μπαίνει ο ίδιος μας ο εαυτός;
Η απάντηση είναι απλή, ξεχνάμε, ξεχνάμε πετώντας τις όποιες επιτυχίες στο κάλαθο της λήθης, ξεχνάμε ότι τα νομοθετήματα είναι για να τα εφαρμόζουμε και συνεχίζουμε να συζητάμε για άλλα. Αρχίζουμε πάλι τις γενικεύσεις και τα αφηγήματα, δημιουργούμε νέα απαιτούμενα (σε εξέλιξη των προηγουμένων) και στην ουσία παραμένουμε δέσμιοι διατηρώντας τα κακώς κείμενα.
Ο Μανώλης Μπαλτάς, επιστημονικός σύμβουλος της ΚΕΕ και μέλος του Εθνικού συμβουλίου, σε πολύ πρόσφατο άρθρο του, στη “Ναυτεμπορική”, αναφέρει: «Εδώ και 2,5 περίπου χρόνια (Μάιος 2017), η χώρα διαθέτει θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης των επιχειρήσεων της Εφοδιαστικής Αλυσίδας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις Κέντρων Αποθήκευσης & Διανομής (ΚΑΔ) που έλαβαν προθεσμία να αδειοδοτηθούν έως τις 18/01/2020.»
Τους πρώτους μήνες του 2019, πέρασε από την Βουλή πολυνομοσχέδιο, επιτρέποντας την αδειοδότηση των επιχειρήσεων ΚΑΔ, οι οποίες βρίσκονται στις λεγόμενες αχαρακτήριστες ζώνες. Άρα, ένα πάγιο και αρχικό αίτημα των αντίστοιχων κλάδων υλοποιήθηκε.
Όμως πια είναι σήμερα η πραγματικότητα; Πόσες επιχειρήσεις έχουν αδειοδοτηθεί ή πόσες έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία;
Παρότι οι πληροφορίες που έρχονται από τη δημόσια διοίκηση αναφέρουν ότι οι επιχειρήσεις που έχουν αδειοδοτηθεί ή ξεκινήσει τις διαδικασίες είναι λίγες, η εκκωφαντική σιωπή από την αγορά είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.
Μπορεί αυτή η αναμονή να συντηρεί μια κατάσταση, αλλά το σίγουρο είναι ότι τα προβλήματα είναι μπροστά μας.
Όπως σοφά αναφέρει στο ίδιο άρθρο ο κ. Μπαλτάς, «η πολιτική δεν είναι αυστηρή», αλλά συνήθως παρατείνει το πρόβλημα. Η πιθανότητα παράτασης μπορεί να προσφέρει μια έμμεση «διευκόλυνση» αλλά δεν αποτελεί λύση, αντίθετα δημιουργεί εφησυχασμό και διαιώνιση των παθογόνων καταστάσεων.
Η οργανωμένη επιχειρηματικότητα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη νομιμότητα, την τάξη και τον πολιτισμό σε αντιπαράθεση με το χάος και την κακώς εννοούμενη ανταγωνιστικότητα.
Η δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων, ή πάρκων εξυγίανσης αποτελούν μονόδρομο στην οργάνωση υποδοχέων με σχεδόν αυτόματη αδειοδότηση των επιχειρήσεων που βρίσκονται εντός αυτού.
Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση θα διαιωνίζει την αναρχία και το χάος, αφαιρώντας την ανταγωνιστικότητα ως εργαλείο ανάπτυξης και δημιουργώντας επιχειρηματικότητα δύο ταχυτήτων.
Νίκος Ροδόπουλος,
πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics
