Στη χώρα μας τα Logistics – Εφοδιαστική Αλυσίδα συμβάλλουν κατά 9% στο ΑΕΠ και αποτελούν στρατηγικό αναπτυξιακό τομέα, έναν από τους 8 τομείς προτεραιότητας, σύμφωνα με την Εθνική Στρατηγική για την Έξυπνη Εξειδίκευση.
Σήμερα, οι καλά οργανωμένες οικονομίες, αλλά και οι πολυεθνικές εταιρείες, έχουν ως βασικό τους πλεονέκτημα πολύ καλά συστήματα Logistics.
Οι 10 χώρες με τον καλύτερο Logistics Performance Index 2018 της Παγκόσμιας Τράπεζας κατά σειρά είναι οι εξής: Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Βέλγιο, Σιγκαπούρη, Αγγλία, Ιαπωνία, Αυστρία, Χονγκ Κονγκ και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 42.
Επίσης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πρόσφατης αξιολόγησης του Gartner Group «The Gartner Supply Chain Top 25 for 2018», οι 10 πολυεθνικές εταιρείες με τις καλύτερες εφοδιαστικές αλυσίδες παγκοσμίως είναι οι εξής: Unilever, Inditex, Sisco Systems, Colgate Palmolive, Intel, Nike, Nestle, PepsiCo, H&M και Starbucks.
Παράλληλα όμως, αυτή η υπερσυγκέντρωση δύναμης από τις σύγχρονες δυνατότητες διανομής, που έφερε η επανάσταση στην τεχνολογία, καθώς και ο υπερεθνικός και διασυνοριακός τους χαρακτήρας, οδήγησε στο να αποτελούν οι Αλυσίδες Εφοδιασμού σημαντικούς παράγοντες στην παγκόσμια διακυβέρνηση.
Παράγοντες στην παγκόσμια διακυβέρνηση, χωρίς μάλιστα τον απαραίτητο εποπτικό και ρυθμιστικό ρόλο που χρειάζεται μια τέτοια ισχύς. Με άλλα λόγια, όλοι οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο, είμαστε ταυτόχρονα πολίτες της Ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Εφοδιαστικής Αλυσίδας.
Οι Αλυσίδες Εφοδιασμού, στην προσπάθεια μείωσης του κόστους, αλλά και αύξησης της κυριαρχίας τους μέσα από τον ανταγωνισμό, αρκετές φορές δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στο εργασιακό καθεστώς και στις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, ανάλογα με τη γεωγραφία και τον τομέα και με διαφορετικό βαθμό εμπλοκής των κρατών.
Τα συστήματα και τα δίκτυα παραγωγών αγαθών και υπηρεσιών, που μετασχηματίζουν πρώτες ύλες κι εξαρτήματα σε προϊόντα που παραδίδονται στους πελάτες, αποτελούν πλέον μια αυτόνομη δύναμη στον κόσμο.
Είναι ιδιωτικά, ή υβρίδια δημόσιων κι εταιρικών φορέων και πολλά από αυτά ως οικονομικές οντότητες, είναι μεγαλύτερα από πολλές εθνικές οικονομίες κι εξαπλωμένα στον πλανήτη, χωρίς ενιαία έδρα, που τους δίνει τη δυνατότητα να μην υπακούουν σε καμία συγκεκριμένη κρατική δικαιοδοσία.
Οι Αλυσίδες Εφοδιασμού διευρύνουν κι εμβαθύνουν τη δυναμική τους σε τέτοιο βαθμό, ώστε τώρα πρέπει να αναρωτηθούμε: Ελέγχουμε τις Αλυσίδες Εφοδιασμού ή μας ελέγχουν οι Αλυσίδες Εφοδιασμού;
Σύμφωνα με την αμερικανική εταιρεία επενδύσεων Bain Capital, η διεύρυνση και βελτίωση των Αλυσίδων Εφοδιασμού είναι πιο σημαντική από την ενίσχυση του εμπορίου για το μέλλον της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Οι αμερικανικές πολυεθνικές απολαμβάνουν όλο και περισσότερο το κράτος Δικαίου, την προστασία των επενδυτών και το καινοτόμο περιβάλλον των ΗΠΑ, αλλά αντλούν περισσότερο από το 50% των εσόδων τους από αναδυόμενες αγορές.
Παράλληλα, όμως, διατηρούν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε εταιρίες offshore, ή σε χώρες όπου οι φορολογικοί συντελεστές είναι χαμηλοί ή μηδενικοί. Συχνά, μετατοπίζουν και την κεντρική τους διοίκηση εκεί που το περιβάλλον είναι περισσότερο φιλικό ή ευνοϊκό.
Δεν είναι τυχαίο που εμείς, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες, προτείνουμε ενιαία φορολογική πολιτική, σταμάτημα της ασυδοσίας των φορολογικών παραδείσων, οριζόντιο ευρωπαϊκό φόρο στους μεγάλους τεχνολογικούς κολοσσούς.
Ένα από τα θέματα που απασχολεί την κοινωνία και τις κυβερνήσεις είναι ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός.
Ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός είναι κλειδί για καλύτερες (better), γρηγορότερες (faster) και οικονομικότερες (cheeper) Εφοδιαστικές Αλυσίδες. Σήμερα, 30 εταιρείες ελέγχουν το 90% της παγκόσμιας κυκλοφορίας στον κόσμο του Internet.
Για να προσγειωθούμε όμως στην ελληνική πραγματικότητα, θυμίζω ότι η πρόσφατη σκανδαλώδης σύμβαση για το Θριάσιο θα πρέπει να αποτελέσει μια θλιβερή, παράνομη εξαίρεση, που αδικεί τη χώρα και τον κλάδο των Logistics.
Βασική εθνική προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσει η οργάνωση των άτυπων και χωροταξικά άναρχων συγκεντρώσεων σε επιχειρηματικά πάρκα. Είχα τη χαρά να αδειοδοτήσω ως υπουργός Περιβάλλοντος την οργανωμένη πολεοδόμηση μιας άτυπης συγκέντρωσης στη Βαμβακιά Ελευσίνας, που λειτουργούσε από το 1965 χωρίς καμία υποδομή.
Για την Ελλάδα που θέλουμε να αποτελέσει ένα σημαντικό διεθνή παίκτη στο διαμετακομιστικό εμπόριο, η διαφάνεια, ο υγιής ανταγωνισμός, η ανάπτυξη των συνδυασμένων μεταφορών, η δημιουργία του εθνικού δικτύου εμπορευματικών κέντρων, η απλοποίηση και ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας αποτελούν τους πυλώνες μιας εξωστρεφούς Ελλάδας.
Γιάννης Μανιάτης,
βουλευτής Αργολίδας ΚΙΝΑΛ, π. υπουργός, αναδημοσίευση από την «Ναυτεμπορική»
