Στην τετραμερή Σι, Γιούνκερ, Μέρκελ και Μακρόν στο Παρίσι τα χαμόγελα περίσσευαν. Σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία στο σίκουελ του εμπορικού πολέμου που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ στην Ευρώπη, η Κίνα κάνει επίθεση γοητείας με τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού».
Ο Εμμανουέλ Μακρόν ήθελε ένα «ευρωπαϊκό μέτωπο» να υποδεχτεί τον Πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, στο Ελιζέ. Η Άγκελα Μέρκελ και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ βρέθηκαν στο Παρίσι προκειμένου να τεθούν οι βάσεις της νέας σινοευρωπαϊκής συνεργασίας.
«Έχουμε διαφορές. Προφανώς, η άσκηση εξουσίας στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν γίνεται χωρίς αντιπαλότητες», ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου ο Εμμανουέλ Μακρόν και συνέτισε: «Κανείς δεν είναι αφελής, σεβόμαστε όμως την Κίνα και έχουμε δεσμευτεί σε διάλογο και συνεργασία. Και, φυσικά, περιμένουμε ότι οι εταίροι μας θα σεβαστούν την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις αξίες που πρεσβεύει».
«Δεν πρέπει να αφήσουμε τη δυσπιστία να μας αναγκάσει να κοιτάζουμε συνέπεια στο παρελθόν», απάντησε ο Πρόεδρος της Κίνας και διαβεβαίωσε ότι η συνεργασία με την Ευρώπη είναι το βασικό μέλημα του Πεκίνου.
«Θα ήθελα μεγαλύτερη αμοιβαιότητα στις σχέσεις Κίνας – Ευρώπης από αυτή που βλέπουμε τώρα», επέμεινε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Η επίσκεψη Σι στο Παρίσι έγινε μετά τις επαφές που είχε ο ηγέτης της Κίνας στη Ρώμη για την ένταξη της Ιταλίας στο σχέδιο «Μία Ζώνη – Ένας Δρόμος»
Η ιταλική κυβέρνηση υπέγραψε με την Κίνα μια σειρά συμφωνιών και έγινε η πρώτη τώρα της Ομάδας των Επτά (G7) πιο αναπτυγμένων βιομηχανικά κρατών του πλανήτη που θα συμμετάσχει σε αυτό το πρόγραμμα, που προβλέπει την κατασκευή θαλάσσιων και χερσαίων υποδομών.
Οι δύο πλευρές υπέγραψαν 29 συμφωνίες και πρωτόκολλα που, με βάση όσα ανακοίνωσε η ιταλική κυβέρνηση, ανέρχονται συνολικά σε 2,5 δισ. ευρώ, ενώ μπορούν «δυνητικά» να φτάσουν μέχρι τα 20 δισ. ευρώ, με το σχέδιο να περιλαμβάνει επενδύσεις στα λιμάνια της Γένοβας και της Τεργέστης, στρατηγικής σημασίας για τη θαλάσσια πρόσβαση της Κίνας στην ευρωπαϊκή αγορά.
Και η Γαλλία υπέγραψε με την Κίνα σειρά εμπορικών συμφωνιών συνολικού ύψους 36 δισ. ευρώ, με το Πεκίνο, μάλιστα, να εμφανίζεται έτοιμο να αγοράσει 300 αεροσκάφη της Airbus.
Στρατηγικά assets
Όπως επεσήμανε ο Έρικ Μπράτμπεργκ, διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος στο Carnegie Europe, «η Κίνα ενισχύει με ταχύ ρυθμό τις οικονομικές της δραστηριότητες στην Ευρώπη. Κάποιες από τις επενδύσεις αυτές στοχεύουν στρατηγικά assets στην Ευρώπη.
Για παράδειγμα, οι πρόσφατες κινεζικές εξαγορές ευαίσθητων, προηγμένων ευρωπαϊκών τεχνολογιών έχουν ήδη εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τη μεταβίβαση τεχνολογίας διπλής τρήσης στην Κίνα, όπως και για την ανάγκη καλύτερου συντονισμού ως προς τις αποφάσεις αναφορικά με τον έλεγχο των επενδύσεων και τον έλεγχο των εξαγωγών εντός της διατλαντικής κοινότητας.
Το Πεκίνο επίσης διευρύνει τη φυσική του παρουσία στην Ευρώπη και κοντά σε αυτή με την απόκτηση ή την κατασκευή υποδομών σε όλη την ήπειρο
Για παράδειγμα, οι κινεζικές κρατικές ή ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις ελέγχουν τώρα το 10% των ευρωπαϊκών λιμανιών, εγείροντας μακροχρόνιες ανησυχίες για τη θαλάσσια ασφάλεια και τον έλεγχο βασικών θαλάσσιων οδών».
Η Κίνα επιδιώκει να καλύψει το κενό που αφήνει η πολιτική του απομονωτισμού που έχει επιλέξει ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ. Ο Σι Τζινπίνγκ φέρεται αποφασισμένος να εφαρμόσει το φιλόδοξο πρότζεκτ ύψους 900 δισ. δολαρίων.
Από το 2013, υπό την προεδρία του, η Κίνα αναπτύσσει σταδιακά μια παγκόσμιας εμβέλειας επενδυτική στρατηγική. Οι κινεζικές εταιρείες -οι περισσότερες εκ των οποίων είναι κρατικές- αφήνουν το αποτύπωμά τους συστηματικά και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Από την έλευση του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ο Σι Τζινπίνγκ θέλει να παρουσιάζεται ως κλασικός παράγοντας της συνεννόησης των χωρών.
Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Μάικ Πομπέο, επέκρινε τις χώρες που, όπως η Ιταλία, εντάσσονται στους «νέους Δρόμους του Μεταξιού», υποστηρίζοντας ότι το πολιτικό κόστος θα είναι μεγαλύτερο από το οικονομικό όφελος.
«Απογοητευόμαστε κάθε φορά που μια χώρα δεσμεύεται σε αυτές τις εμπορικές ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις με την Κίνα, που δεν είναι ξεκάθαρες», είπε κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Κογκρέσο.
Το φαραωνικό σχέδιο και οι φόβοι
Ο λόγος γίνεται για μια συνολική διασύνδεση εμπορικών συναλλαγών και έργων υποδομής στην Ασία, την Ευρώπη και τον Ειρηνικό.
Εκτείνεται σε περισσότερες από 68 χώρες και περιλαμβάνει 4,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Πρόκειται για μια εξαιρετικά φιλόδοξη πρωτοβουλία, με την οποία η Κίνα επιθυμεί να ενισχύσει το εμπόριο και να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη μέσω της οικοδόμησης αμέτρητων έργων υποδομής που θα τη συνδέουν με άλλες χώρες. Η Κίνα επενδύει ετησίως 150 δισ. δολάρια σε τέτοια έργα.
Οι υπέρμαχοι του σχεδίου ισχυρίζονται ότι μπορεί να ωφελήσει ολόκληρο τον κόσμο και να βγάλει από τη φτώχεια εκατομμύρια ανθρώπους, αποτελώντας το μεγαλύτερο αναπτυξιακό σχέδιο στην παγκόσμια ιστορία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για το πιο φιλόδοξο σχέδιο επέκτασης της κινεζικής εξουσίας.
Το σχέδιο άρχισε επισήμως τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν ο Κινέζος Πρόεδρος, κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε πανεπιστήμιο του Καζακστάν, κάλεσε για τη δημιουργία μιας «οικονομικής ζώνης του Δρόμου του Μεταξιού».
Στέλλα Θεοδώρου,
“Νέα Σελίδα”
