Ήταν το… μακρινό 2013, όταν υπογραφόταν – έπειτα από πολλές «περιπέτειες» και την παρέμβαση της ΕΕ (!) – η σύμβαση για την επέκταση του τραμ στον Πειραιά.
Μάλιστα, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 5 χρόνια (!) από τη δημοπράτηση του έργου (2009), ώστε να υπογραφτεί, στις αρχές του 2013, η σύμβαση για την κατασκευή της επέκτασης του τραμ στον Πειραιά μεταξύ της Αττικό Μετρό και της εταιρείας Θεμέλη.
Για ποικίλους λόγους, το αρχικό χρονοδιάγραμμα (προέβλεπε ολοκλήρωση το 2015) κατέστη αδύνατο να τηρηθεί, καθώς προέκυπταν συνεχώς και νέα «εμπόδια»: αρχαιολογικά ευρήματα, προσφυγές, πυρκαγιά σε διατηρητέο κτήριο επί της οδού Ομηρίδου Σκυλίτση, εργασίες για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, κ.α.
Εάν και η κατασκευή του τροχιοδρόμου ολοκληρώθηκε το 2019, η εμπορική λειτουργία του τραμ στον Πειραιά εγκαινιάστηκε πριν από λίγες ημέρες.
Αλλά, ας τα αφήσουμε αυτά πίσω. Ο Πειραιάς απέκτησε ένα νέο, σύγχρονο συγκοινωνιακό μέσο, το οποίο «ενώνει – κυρίως – γειτονιές».
Το τραμ, με την επέκταση στον Πειραιά, αλλά και την επαναλειτουργία του Συντάγματος και του ΣΕΦ και κυρίως, με τη δρομολόγηση των 25 σύγχρονων «κεραμιδί» συρμών ενισχύει σημαντικά την ανταγωνιστικότητά του.
