Έρχεται ο Γάλλος πρωθυπουργός Εμ. Μακρόν στην Ελλάδα, έρχονται και δεκάδες αντιπρόσωποι γαλλικών εταιρειών.
Ο γαλλικός παράγοντας έχει επιδείξει αρκετές επιτυχίες, αλλά και… πανωλεθρίες στην Ελλάδα στον τομέα των υποδομών και μεταφορών.
Ασφαλώς, η σπουδαιότερη έκφραση των Γάλλων είναι η κατασκευαστική Vinci. H Vinci έχει έντονο παρελθόν, παρόν και… μέλλον. Είναι η εταιρεία με το πλειοψηφικό ποσοστό στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, συμμετέχοντας παράλληλα στην Ολυμπία Οδό και τον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου.
Ωστόσο, η εταιρεία υπέστη στραπάτσο, τόσο στο διαγωνισμό για τα περιφερειακά αεροδρόμια, όσο και στο Καστέλι και, τώρα, προσπαθεί να «αντεπιτεθεί» με τη γραμμή 4 του Μετρό.
Μετά τη Vinci, έντονη παρουσία στα μέσα σταθερής τροχιάς έχει η Alstom, η οποία συμμετέχει σε έργα του μετρό και του σιδηροδρόμου.
Μέχρι πριν από λίγους μήνες φάνταζε ως το φαβορί για την ΕΕΣΣΤΥ, αλλά δεν κατέβηκε στο διαγωνισμό, κάτι το οποίο αποδυνάμωσε την «παρεμβατικότητά» της στο εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον. Κι αυτή συμμετέχει στο διαγωνισμό για τη γραμμή 4 του Μετρό και στους νέους συρμούς του Τραμ.
Στις μεταφορές και δη στη ναυτιλία, οι Γάλλοι απέκτησαν ζωτικά συμφέροντα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η Terminal Link, θυγατρική της CMA CGM, μετέχει στο σχήμα με τις DIEP και Belterra, το οποίο πλειοδότησε στο 67% του ΟΛΘ.
Ο ΟΛΘ φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει στα Βαλκάνια και, μεταξύ άλλων, ίσως διεκδικήσει το εμπορευματικό κέντρο της ΓΑΙΑΟΣΕ στο στρατόπεδο Γκόνου.
Ακολούθως, τα τελευταία χρόνια, σε πολλές ιδιωτικοποιήσεις εμφανίζεται να υπάρχει γαλλικό ενδιαφέρον, το οποίο μένει… στα χαρτιά.
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (που κατέληξε στους Ιταλούς) για την οποία είχε προβληθεί, παλαιότερα, η SNCF ως “φαβορί”, όπως η Suez και η Veolia για τις ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ.
Τέλος, στον ευρύτερο τομέα των υποδομών και των μεταφορών ξεχωρίζει ο όμιλος Lafarge (το 2001 εξαγόρασε την ΑΓΕΤ Ηρακλής) και η Michelin.
