Από την Πολεμική Αεροπορία προέρχονται ο νέος διοικητής και οι νέοι υποδιοικητές της ΥΠΑ.
Πρόκειται για τους Γιώργο Δριτσάκο (διοικητής), Ζαφείρη Ταμπακίδη (υποδιοικητής Αεροναυτιλίας) και Βασίλη Βρεττό (υποδιοικητής Διαχείρισης Αερολιμένων και Υδατοδρομίων).
Όπως ανέφεραν στη Βουλή, ο κ. Δριτσάκος, καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, είχε στο ενεργητικό του 4.800 ώρες πτήσεων σε εκπαιδευτικά, ελικόπτερα και μαχητικά (τις περισσότερες εξ αυτών σε μαχητικά αεροσκάφη F-104 και στα Mirage 2000 και στα 2000-5).
Αντίστοιχα, ο κ. Ταμπακίδης 3.500 ώρες σε Jet αεροσκάφη, έχοντας υπηρετήσει στη Διεύθυνση Ασφαλείας Πτήσεων του ΓΕΑ, ενώ ο κ. Βρεττός έχει υπηρετήσει στην ομάδα χειρισμού κρίσεων του ΓΕΑ, υπασπιστής και διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Αρχηγού ΓΕΑ, καθώς και επιτελής πολιτικής και σχεδίων του στρατηγείου του ΝΑΤΟ στη Νάπολη.
Η επιλογή και των τριών από την ΠΑ έχει προκαλέσει αντιδράσεις, με τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή να απαντά ότι «δεν τίθεται θέμα στρατικοποίησης της ΥΠΑ», σημειώνοντας ότι οι προτεινόμενοι επιλέχθηκαν από ανεξάρτητη Επιτροπή, στην οποία μετείχαν και ξένοι.
Αυτό που έγινε γνωστό στην ακρόασή τους στη Βουλή και συγκεκριμένα για το νέο διοικητή της ΥΠΑ ήταν ότι τη βραδιά των Ιμίων, ο κ. Δριτσάκος ήταν εθελοντικά το νούμερο ένα αεροπλάνο που θα απογειωνόταν. Την αποκάλυψη έκανε ο βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ, Γ. Λαμπρόπουλος.
κ. Δριτσακο, για ποιο λόγο οι πτήσεις γίνονται μόνο πάνω από τη Ραφήνα κι όχι τη Λούτσα; Γιατί χρησιμοποιείται στις προσγείωσεις ο διάδρομος της Ραφήνας μόνο ;
Αποτελεί λυπηρό εν έτει 2020 να ακολουθούνται επιλογές που επιβεβαιώνουν την “πολιτική συγγένεια” των υποψηφίων με τη ΝΔ όπως την επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο υπουργός.
Ακόμη πιο λυπηρό, να επιλέγονται για όλες τις θέσεις συνταξιούχοι αντί νέων αξιόλογων ατόμων με σπουδές και περγαμηνές.
Υπάρχουν τόσοι άξιοι νέοι Έλληνες που υπηρετούν σε διεθνείς Αεροπορικούς Οργανισμούς (ICAO, EASA, EUROCONTROL, ECAC, IATA) με πολύτιμη εμπειρία και γνώσεις πάνω στην Πολιτική Αεροπορία που θα μπορούσαν να ενσταλλάξουν το σύγχρονο know how και τις ευρωπαϊκές πρακτικές στην ΥΠΑ, αλλά δυστυχώς κάποιοι επιμένουν σε πολιτικές του παρελθόντος.