Άρθρο δημοσίευσε η IRU με θέμα την περιπέτεια των Ελλήνων οδηγών φορτηγών στο Ιράκ και την ανάγκη ελαχιστοποίησης και επίσπευσης των συνοριακών διαδικασιών για τη μεταφορά εμπορευμάτων την περίοδο του Covid – 19.
Επιμέλεια – μετάφραση: Βάσω Βεγιάζη
Με την πανδημία να βρίσκεται ακόμα στο αποκορύφωμά της σε ορισμένα μέρη του κόσμου και με φόβους για ένα δεύτερο κύμα σε άλλες, μονομερείς περιορισμοί στα σύνορα εξακολουθούν να ισχύουν από χώρες, συχνά με δραματικές επιπτώσεις στη μεταφορά εμπορευμάτων και εργαζόμενους και οδηγούς που μεταφέρουν εμπορεύματα ανά τον κόσμο.
Ζητήσαμε από το ελληνικό μέλος, την ΟΦΑΕ, να σχολιάσει μια ιδιαίτερα ανησυχητική κατάσταση που αντιμετώπισε, από την αρχή της πανδημίας, όταν είδε 13 ελληνικά φορτηγά να παγιδεύονται στο Ιράκ, λόγω περιορισμών στα σύνορα στην περιοχή, αλλά και το πώς μπορούν να προληφθούν τέτοιες καταστάσεις στο μέλλον .
-Ποιος ήταν ο ανθρώπινος αντίκτυπος των οδηγών φορτηγών που είχαν εγκλωβιστεί για τέσσερις μήνες;
-Οι οδηγοί πέρασαν 30 ημέρες στα φορτηγά τους στα σύνορα του Ιράκ. Η κατάσταση ήταν αγχωτική για αυτούς και τα μέλη της οικογένειάς τους, καθώς δεν ήταν προετοιμασμένοι για μια τόσο μακρά παραμονή στα φορτηγά, ενώ άρχισαν να εξαντλούνται τροφές, ιατρικές προμήθειες και μετρητά.
Δύο από τους οδηγούς είναι διαβητικοί και έπρεπε να κανονίσουμε την αποστολή φαρμάκων σε αυτούς. Ένας από αυτούς αρρώστησε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά ευτυχώς ανάρρωσε γρήγορα. Ένας άλλος έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα πριν από το Πάσχα για προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση.
Σε ένα σημείο, η επιστροφή τους στην Ελλάδα ήταν πολύ αβέβαιη. Οι οικογένειές τους ανησυχούσαν πολύ, επειδή ο COVID – 19 εξαπλώθηκε γρήγορα και τα περιοριστικά μέτρα καθιστούσαν σχεδόν αδύνατα τα διεθνή αεροπορικά ταξίδια.
-Και ποιος ήταν ο αντίκτυπος για τις επιχειρήσεις;
-Από την πλευρά των επιχειρήσεων, τα οχήματα ήταν εκτός λειτουργίας για τέσσερις μήνες. Ενώ οι οδηγοί μπόρεσαν τελικά να πετάξουν για το σπίτι τους, αναγκάστηκαν να αφήσουν τα φορτηγά τους στο Ιράκ.
Οι περισσότεροι οδηγοί είναι αυτοαπασχολούμενοι, πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα φορτηγά είναι το μόνο επιχειρηματικό τους εργαλείο.
Μόνο μερικοί από αυτούς έχουν ένα επιπλέον όχημα. Για τους αυτοαπασχολούμενους, η αδυναμία εργασίας για τέσσερις μήνες σημαίνει σοβαρή απώλεια εισοδήματος και πελατών.
-Ποιος βοήθησε στην επίλυση της κατάστασης και πώς;
-Τα ελληνικά υπουργεία Μεταφορών και Εξωτερικών Υποθέσεων, ιδίως το ελληνικό προξενικό γραφείο στο Ερμπίλ, συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στις διαπραγματεύσεις σε όλη τη διάρκεια.
Το ελληνικό υπουργείο Μεταφορών κατάφερε να λάβει ειδική άδεια για πτήση από το Ερμπίλ προς την Αθήνα, ενώ όλες οι διεθνείς πτήσεις προς / από το Ιράκ είχαν διακοπεί. Ναύλωσαν επίσης το αεροπλάνο και πλήρωσαν το συνολικό κόστος της πτήσης.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους συναδέλφους μας στην Ένωση Επιμελητηρίων και Ανταλλαγών Εμπορευμάτων της Τουρκίας (TOBB) και της Διεθνούς Ένωσης Μεταφορέων (UND) που εργάστηκαν σκληρά για να μας βοηθήσουν να βρούμε μια λύση και να παρέχουμε υποστήριξη στους Έλληνες οδηγούς, ενώ ήταν κολλημένοι στα σύνορα.
Η ΟΦΑΕ ενήργησε ως μεσάζων και συντόνισε τα εμπλεκόμενα μέρη. Ήμασταν σε επαφή με τους οδηγούς και τα μέλη των οικογενειών τους στην Ελλάδα κάθε μέρα.
Η Ομοσπονδία συμμετείχε επίσης ενεργά στην προσπάθεια να λάβει κάποιο είδος αποζημίωσης ή σχέδιο αποκατάστασης για να παρέχει οικονομική υποστήριξη στους οδηγούς.
Ανώτεροι αξιωματούχοι της ΟΦΑΕ είχαν αρκετές συναντήσεις με βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων και έχουν αποσταλεί αρκετά επίσημα αιτήματα στην ελληνική κυβέρνηση.
