Περαιτέρω απελευθέρωση στις, ήδη «απελευθερωμένες», οδικές μεταφορές εισηγείται ο ΟΟΣΑ.
Η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ προτείνει την κατάργηση προβλέψεων, που διαχωρίζουν τους παλαιούς από τους νεότερους επαγγελματίες του χώρου, επισημαίνοντας ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις των τελευταίων, δεν αποσαφηνίζουν ποιες από τις παλαιότερες διατάξεις αντικαθιστούν, αφήνοντας ένα ασαφές επιχειρηματικό περιβάλλον.
Συγκεκριμένα, επισημαίνεται η διαφορά στο ύψος της εγγυητικής επιστολής που καλούνται να πληρώσουν οι ενδιαφερόμενοι για την απόκτηση άδειας οδικών μεταφορών, ευνοώντας εταιρείες με συγκεκριμένη νομική μορφή.
Ετσι, ενώ για τις ήδη δραστηριοποιούμενες μεταφορικές εταιρείες ΑΕ απαιτείται εγγυητική επιστολή 9.000 ευρώ για το πρώτο όχημα και 5.000 ευρώ για κάθε πρόσθετο φορτηγό, για μικρότερες επιχειρήσεις, με άλλη νομική μορφή, τα ποσά είναι υψηλότερα και φτάνουν τα 18.000 ευρώ για το πρώτο φορτηγό και τα 9.000 ευρώ για κάθε επόμενο.
Επίσης, προτείνεται η αφαίρεση όλων των διακρίσεων, ώστε οι άδειες οδικού μεταφορέα να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, με στόχο «να αποφευχθεί η νομοθετική αβεβαιότητα ή η διαφορετική αντιμετώπιση επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά».
Ως εκ τούτου, προτείνεται τα ποσά των εγγυητικών επιστολών να διαμορφωθούν ενιαία στα 9.000 ευρώ για το πρώτο όχημα και στα 5.000 για κάθε πρόσθετο.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι, σήμερα, επιχειρήσεις οδικών μεταφορών που χρησιμοποιούν οχήματα ή συνδυασμό οχημάτων που δεν υπερβαίνουν τους 3,5 τόνους, εξαιρούνται από ορισμένες νομοθετικές προβλέψεις, έχοντας διατηρήσει «ρήτρες κεκτημένων δικαιωμάτων» και τονίζεται ότι «απαρχαιωμένες προβλέψεις θα έπρεπε να αφαιρεθούν από τη νομοθεσία».
Στις προτάσεις συγκαταλέγεται και ο ελεύθερος προσδιορισμός των ρυμουλκούμενων (trailer) που θα μπορούν να συνδέονται με έναν τράκτορα, ο οποίος τώρα αντιστοιχεί σε δύο για κάθε μεμονωμένο όχημα και σε τρεις για κάθε όχημα ΑΕ.
Παράλληλα, ειδικές προβλέψεις γίνονται και για τις φορτοεκφορτώσεις προϊόντων σε στεριά και λιμάνια, για τις οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις ισχύουν τοπικοί περιορισμοί.
Οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν ότι θα πρέπει να εξαλειφθεί η υποχρέωση πρόσληψης υπαλλήλων εγγεγραμμένων στο εθνικό μητρώο λιμενεργατών για μη εξειδικευμένες εργασίες, και που – όπως αναφέρεται – δημιουργεί συνθήκες υπέρ ορισμένων επιχειρήσεων, καθώς ήδη ισχύουν κάποιες εξαιρέσεις σε αυτό τον κανόνα.
