Την ανησυχία του για την πρόθεση της κυβέρνησης να κρατικοποιήσει τον ΟΑΣΘ, εκφράζει ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ) και α΄αντιπρόεδρος της ΚΕΕΕ, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, υπογραμμίζοντας πως υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες είναι εντελώς μη ρεαλιστική η προσπάθεια συγκρότησης δημόσιου φορέα για τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης.
«Γεννιούνται ερωτηματικά που αφορούν στο κόστος λειτουργίας του νέου οργανισμού που θα προκύψει και στον τρόπο χρηματοδότησής του. Η παροχή αυτών των υπηρεσιών προϋποθέτει επενδύσεις σημαντικού ύψους που είναι αδύνατον να χρηματοδοτηθούν από την πολιτεία» αναφέρει ο πρόεδρος του ΒΕΘ υπογραμμίζοντας πως δεν θα πρέπει να λησμονεί ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης που κατέθεσε σχέδιο νόμου για τις Αστικές Συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης, πως η πόλη δεν διαθέτει άλλο μέσο μεταφοράς.
«Είναι απορίας άξιο αν, την ώρα που μιλούμε για την ανάγκη ιδιωτικοποιήσεων, οι θεσμοί έχουν ενημερωθεί για το σχέδιο της κυβέρνησης. Ζούμε στον 21ο αιώνα και η πόλη έχει ανάγκη από λειτουργικές συγκοινωνίες. Πως είναι δυνατόν η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ να οδηγήσει σε αποτελεσματικές και σύγχρονες συγκοινωνίες με κοινωνικό πρόσημο, όπως λέει ο κ. Σπίρτζης; Η πόλη έχει κακή εμπειρία από το παρελθόν» αναφέρει ο πρόεδρος του ΒΕΘ, υπογραμμίζοντας πως αναμφίβολα επιβάλλεται η αναδιοργάνωση των αστικών συγκοινωνιών ωστόσο θα πρέπει να υποβληθούν ρεαλιστικές προτάσεις και σχέδια αντιμετώπισης του σύνθετου αυτού προβλήματος.
To ΒΕΘ υπενθυμίζει πως στις 16 Μαΐου, έξι παραγωγικοί φορείς της Θεσσαλονίκης σε κοινή επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστο Σπίρτζη είχαν καταθέσει πρόταση για την επίλυση του προβλήματος των Αστικών Συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα είχαν επισημάνει την ανάγκη διεξαγωγής διαγωνισμού για την εξεύρεση ιδιώτη παρόχου, ο οποίος θα πρέπει να διενεργηθεί από ανεξάρτητη Αρχή, υπεύθυνη για τις δημόσιες επιβατικές μεταφορές σε όλη την χώρα κατά επιταγή του κανονισμού 1370/2007. Επιπρόσθετα ζητούσαν να υπάρξει συνεννόηση με τον ΟΑΣΘ, για όσο διάστημα είναι σε ισχύ η σύμβαση παραχώρησης με το ελληνικό δημόσιο, ώστε οι όποιες διαφορές μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Οργανισμού να επιλυθούν μέσω ενός συστήματος διαιτησίας, προκειμένου να πάψει η ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού. Επίσης τάχθηκαν υπέρ της συγκρότησης ενός φορέα ο οποίος θα αναλάβει το σχεδιασμό και την επίβλεψη υλοποίησης του μεταφορικού έργου που θα ανατεθεί σε πάροχο που θα είναι ιδιώτης.
