Την αντίθεσή τους στη λειτουργία καντίνας σε χώρο του σταθμού του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, ο οποίος αποτελεί μνημείο σύμφωνα με υπουργική απόφαση από το 2018, εκφράζουν το Σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑΣΥ, το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ και το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ.
Σε ανακοίνωσή τους, τα Σωματεία επιρρίπτουν ευθύνες στη ΣΤΑΣΥ καθώς όπως υποστηρίζουν «ξεπουλάει ένα μνημείο το οποίο της ανήκει εισπράττοντας περίπου 400€ (;) τον μήνα».
Παράλληλα, προσθέτουν πως σύμφωνα με το νόμο 3028/2002 απαγορεύονται οι επεμβάσεις, η αλλαγή χρήσης, η προσθήκη νέων χρήσεων κ.λπ. χωρίς την προηγούμενη έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να αποφευχθεί η άμεση ή έμμεση βλάβη στον σταθμό – μνημείο του ΗΣΑΠ.
Επισημαίνουν δε πως η λειτουργία της καντίνας στο συγκεκριμένο χώρο προκαλεί «λειτουργικά προβλήματα στους εργαζόμενους, πέρα από το οξύμωρο της πώλησης φαγητού και ποτών σε χώρους που απαγορεύεται η κατανάλωσή τους».
Η ανακοίνωση των Σωματείων
Αναλυτικότερα, το περιεχόμενο της ανακοίνωσης των Σωματείων αναφέρει τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με το ΦΕΚ 163 Τεύχος ΑΑΠ /02.08.2018 αποφασίζεται: «Το χαρακτηρισμό ως μνημείων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1γ του ν. 3028/2002, του «Μεγάρου ΗΣΑΠ», … και του αψιδωτού θόλου που στεγάζει τις αποβάθρες των συρμών του Σταθμού … ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου (ΣΤΑ.ΣΥ. Α.Ε.), διότι διαθέτουν ιδιαίτερα αξιόλογα χαρακτηριστικά από αρχιτεκτονική και μορφολογική άποψη, εκφράζοντας την προσπάθεια προσαρμογής των ευρωπαϊκών προτύπων σιδηροδρομικών σταθμών στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Ο Τερματικός Σταθμός του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιώς αποτελεί έργο πρωτοποριακό κατασκευαστικά για την εποχή του, σημείο αναφοράς για το παραλιακό μέτωπο στο λιμάνι του Πειραιά και τεκμήριο για την μελέτη της εξέλιξης της ευρύτερης περιοχής, όχι μόνο ως μέσο επικοινωνίας και συνδετικός κρίκος του Πειραιά με την Αθήνα, αλλά και γενικότερα της οικονομικής, πολεοδομικής και πολιτισμικής εξέλιξης της πόλης του Πειραιά στις αρχές του 20ου αιώνα».
Μας εξέπληξε δυσάρεστα εν μέσω καλοκαιριού η είδηση ότι ιδιώτης ενοικίασε ένα μέρος της αποβάθρας με σκοπό να εγκαταστήσει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καντίνα).
Η εταιρεία ΣΤΑΣΥ φέρει βαρύτατες ευθύνες. Ξεπουλάει ένα μνημείο το οποίο της ανήκει εισπράττοντας περίπου 400€ (;) τον μήνα. Σε αυτό όμως το θέμα θα επανέλθουμε.
Εκφράσαμε τις αντιρρήσεις μας εξώδικα την 10-8-2022 και με υπόμνημα την 18-10-2022 καθώς οποιαδήποτε προσθήκη στο μνημείο εμπίπτει στις διατάξεις του αρ. 10 του Ν. 3028/2002 οι οποίες συνιστούν επί της ουσίας διατάξεις ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ, ΑΛΛΑΓΗΣ ΧΡΗΣΗΣ, ΠΡΟΣΘΗΚΩΝ ΝΕΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ κ.λπ. χωρίς την προηγούμενη έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού και προκειμένου να αποφευχθεί ΑΜΕΣΗ η ΕΜΜΕΣΗ βλάβη του μνημείου, αισθητική ή λειτουργική υποβάθμισή του.
Η εμπειρία μας είχε δείξει ότι δεν θα μπορούσε να δοθεί τέτοιου είδους άδεια καθώς σε περιπτώσεις που χρειάστηκε στο παρελθόν, να γίνουν επισκευές ή βελτιώσεις στο κτήριο του σταθμού συναντήσαμε την άρνηση από το αρμόδιο υπουργείο. Άλλωστε πριν μερικά χρόνια το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε την απομάκρυνση των πινακίδων, των προθηκών και των πάγκων που υπήρχαν από παλιά.
Πριν περίπου 20 μέρες είδαμε να «φυτρώνει» στη μέση του σταθμού ανάμεσα στα ακυρωτικά μηχανήματα, μέσα στη νύκτα μια κατασκευή από λαμαρίνες για την δημιουργία της καντίνας.
Παράλληλα την 4-11-2022 η Υπηρεσία Νεότερων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων δια του αναπληρωτή προϊσταμένου της κ. Σταύρου Τσάβαλου μας πληροφόρησε ότι για το εν λόγω κτίσμα έχει δοθεί άδεια από 2-8-2022 (ΑΔΑ: 677Π4653Π4-4ΧΧ).
Πέρα από τα λειτουργικά προβλήματα που προκαλεί στους εργαζόμενους, πέρα από το οξύμωρο της πώλησης φαγητού και ποτών σε χώρους όπου απαγορεύεται η κατανάλωσή τους, αυτό που μας προκαλεί αλγεινή αίσθηση είναι η αντιμετώπιση από τους αρμόδιους του υπουργείου πολιτισμού ενός κτηρίου – μνημείου το οποίο αναμέναμε να προστατεύεται λειτουργικά και αισθητικά από τον Αρχαιολογικό νόμο.
Σε μια εποχή που πωλούνται τα πάντα η εν λόγω παρέμβαση συνιστά τον ορισμό και το όριο της αισθητικής και λειτουργικής υποβάθμισης ενός Μνημείου.
Πώς είναι δυνατόν το υπουργείο που όρισε και προστάτευε μέχρι χτες τον σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά σήμερα να αλλάζει άποψη; Θα επιτρέψει αυτού του είδους παρεμβάσεις και σε άλλα μνημεία όπως π.χ. η Ακρόπολη;
Από την πλευρά μας θα ακολουθήσουμε όλες τις νόμιμες διαδικασίες για να προστατεύσουμε το Μνημείο και καλούμε την υπουργό Πολιτισμού να παρέμβει και επιληφθεί για την συνολική αποκατάσταση του θέματος.
Οι Διοικήσεις
