Την ανοιχτή επιστολή της προς την Πολιτεία για τη μείωση της ταλαιπωρίας στους δρόμους έδωσε στη δημοσιότητα η FREENOW, προτείνοντας την υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων.
Το κείμενο της ανοιχτής επιστολής
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση στην Αθήνα δεν είναι απλώς ενοχλητική- είναι αφόρητη. Πέρα από την ταλαιπωρία των οδηγών, υπονομεύει ευθέως την παραγωγικότητα της οικονομίας, επιβαρύνει την ατμοσφαιρική ρύπανση και την υγεία των πολιτών.
Κατά συνέπεια, η φθηνή και απρόσκοπτη πρόσβαση στη μετακίνηση αποτελεί αναπτυξιακό παράγοντα, που οδηγεί στην βελτίωση του τρόπου ζωής, μειώνει την ταλαιπωρία, την ρύπανση και τα ατυχήματα στους δρόμους.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, ο μέσος οδηγός ΙΧ ξοδεύει +106 ώρες ετησίως λόγω της κίνησης, 223 ευρώ σε καύσιμο, ενώ επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με 254 kg CO2, ενώ όσοι οδηγούν σε ώρες αιχμής χάνουν επιπλέον 13-15’ ημερησίως στο δρόμο[1].
Όλα αυτά αθροιστικά, καθιστούν την πρωτεύουσα μια από τις χειρότερες πόλεις στην Ευρώπη για να μετακινηθεί κανείς, με τα αντίστοιχα νούμερα να είναι εξίσου απογοητευτικά.
Για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης, η Πολιτεία οφείλει να λάβει άμεσα και ριζοσπαστικά μέτρα, ανάλογα με όσα πλέον εφαρμόζονται στην Ευρώπη, καθιστώντας τη μετακίνηση με ΙΧ λιγότερο ελκυστική.
Ως αντίβαρο, απαιτείται μεγαλύτερη επένδυση στα δημόσια μέσα μεταφοράς, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν τον πυρήνα ενός σχεδίου ενίσχυσης των πολυτροπικών μεταφορών. Τι σημαίνει αυτό; Τον σχεδιασμό συμπληρωματικών τρόπων μετακίνησης, με επίκεντρο το δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών, ώστε το ΙΧ να μένει σπίτι, ιδιαίτερα κατά τη μετακίνηση από και προς την εργασία.
Για να συμβεί αυτό απαιτούνται μια σειρά από άμεσες κινήσεις, προκειμένου να διευκολυνθεί η καθημερινότητα των εργαζομένων και παράλληλα να στηριχθεί ο κλάδος των μεταφορών στην Ελλάδα.
Ενδεικτικά, προτείνουμε:
-Υιοθέτηση ενιαίου ετήσιου εισιτηρίου ανταγωνιστικού κόστους για όλα τα Μέσα, με ταυτόχρονα μεγαλύτερη αξιοπιστία και συχνότητα στα δρομολόγια. Στη Γερμανία, το ετήσιο εισιτήριο των 49 ευρώ επιτυγχάνει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, με αρκετές πόλεις όπως η Βαρκελώνη και η Βιέννη, να παρέχουν αντίστοιχα κίνητρα για τις καθημερινές μετακινήσεις των εργαζομένων.
Σε πρόσφατη έρευνα της FREENOW, σχεδόν οκτώ στους δέκα χρήστες της εφαρμογής (77.7%) τόνισαν πως θα αξιοποιούσαν μια ‘ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών για όλα τα δημόσια Μέσα Μεταφοράς, με αξία 49 ευρώ΄, ως ένα κίνητρο να αφήσουν το ΙΧ στο σπίτι[2].
-Φορολογικό κίνητρο στις επιχειρήσεις για τις μετακινήσεις από και προς την εργασία των εργαζομένων τους (Mobility Allowance): Επέκταση της δυνατότητας των επιχειρήσεων να περνούν στα έξοδά τους τις δαπάνες για μετακινήσεις των εργαζομένων τους από και προς την εργασία, με εναλλακτικά του ΙΧ μέσα μεταφοράς. Η απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών που σήμερα απαιτούνται θα απελευθερώσει σημαντικές δυνατότητες συνεργασιών στην αγορά.
-Πρόσβαση των ταξί στις λεωφορειολωρίδες για μείωση των χρόνων διαδρομών και κίνητρα για περισσότερα ταξί στο Κέντρο της πόλης, ώστε η υπηρεσία να καταστεί ελκυστικότερη.
-Άμεση λειτουργία του συστήματος ‘tap and pay’ στις δημόσιες συγκοινωνίες της Αττικής, για μείωση των χρόνων αναμονής και της εισιτηριοδιαφυγής. Σύμφωνα με έρευνες, εάν μόνο ο χρόνος παραμονής ενός λεωφορείου στις στάσεις μειωθεί στο μισό, ο συνολικός χρόνος διαδρομής μπορεί να μειωθεί έως και 10%.
-Συνολικό σχέδιο για πολυτροπικές – συνδυαστικές μετακινήσεις στην Αττική, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των υπολοίπων Μέσων, έναντι του ΙΧ.
-Δημιουργία ανεξάρτητου μητροπολιτικού φορέα, ο οποίος θα έχει τις πλήρεις και καθετοποιημένες αρμοδιότητες για τις μεταφορές, στο πρότυπο του ‘Transport of London’. Θα σχεδιάζει και θα εποπτεύει όλα τα ρυθμιστικά ζητήματα, αξιοποιώντας την τεχνολογία, δίχως τις αγκυλώσεις και τις καθυστερήσεις του κεντρικού κράτους.
Η ελληνική Πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει τον επείγοντα χαρακτήρα της κρίσης κυκλοφοριακής συμφόρησης στην Αθήνα και να λάβει τολμηρά μέτρα για ένα μέλλον πολυτροπικών μεταφορών.
Μέτρα ριζοσπαστικά, ρεαλιστικά και συμπεριληπτικά για όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα όταν η κοινωνία είναι πλέον πιο ώριμη από ποτέ.
Ενδεικτικά, 9 στους 10 οδηγούς ταξί της FREENOW απάντησαν πως η επιδότηση αλλαγής οχήματος θα ήταν ορθό να συνδέεται με την αγορά οχήματος ικανού να μεταφέρει και άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο, όπως συμβαίνει στην Ιρλανδία, όταν στην Αθήνα, ο αριθμός ταξί προσβάσιμων σε ΑμΕΑ είναι μηδέν.
Αυτή την εικόνα, οφείλουμε να την αντιστρέψουμε. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα πλέον από ευρωπαϊκές πόλεις που κατάφεραν να ανακτήσουν μέτρα από το δημόσιο χώρο από τα ΙΧ, προς όφελος των πολιτών.
[1] Στοιχεία από τη πλατφόρμα της TOMTOM.
[2] Τα πλήρη στοιχεία της έρευνας είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του project ‘mobilitywatch.gr’.
