Με αφορμή την προκήρυξη 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων στα δυο μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που αποφάσισαν η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ), η Ένωση Λιμενεργατών και ο Σύνδεσμος Εποπτών Αρχιεργατών, ζητώντας την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και επιπλέον δεσμεύσεις για τις εργασιακές τους σχέσεις, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, κ. Β. Κορκίδης, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«…Με απόλυτο σεβασμό στο δικαίωμα διαμαρτυρίας των Σωματείων των υπαλλήλων των λιμανιών για την προάσπιση των συμφερόντων τους, ως εκπρόσωποι του παραγωγικού κόσμου της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας, για το πώς θα εξελιχθεί η παρούσα δυσμενής κατάσταση, η οποία, ασφαλώς προκαλεί “έμφραγμα” στις θαλάσσιες μεταφορές και κατ’ επέκταση σοβαρά προβλήματα στο εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο, αλλά και στο θαλάσσιο τουρισμό.
Συγκεκριμένα, δημιουργούνται προβλήματα στη διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και στην προσέγγιση των προγραμματισμένων δρομολογίων των κρουαζιερόπλοιων στους σταθμούς κρουαζιέρας του Ο.Λ.Π. και του Ο.Λ.Θ.
Πιστεύουμε, επομένως, ότι επελέγη λάθος τρόπος και χρόνος για τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους, καθώς “τραυματίζεται” η εικόνα της Χώρας μας στο εξωτερικό, εν όψει, μάλιστα της θερινής τουριστικής περιόδου, καθώς επίσης και της εισαγωγής πολλών εποχιακών εμπορευμάτων, αλλά και της διοργάνωσης της μεγαλύτερης διεθνούς ναυτιλιακής έκθεσης, των “Ποσειδωνίων 2016”.
Σημειώνεται ότι, στον κλάδο του τουρισμού, που αποτελεί έναν από τους βασικότερους πυλώνες εσόδων της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος μαζί με τον κλάδο του εμπορίου, λειτουργούν, ως συγκοινωνούντα δοχεία, υπάρχουν πολλές προσδοκίες για τη φετινή τουριστική περίοδο. Στη σημερινή κρίσιμη οικονομική συγκυρία για τον τόπο μας, έπειτα και από την επίτευξη Συμφωνίας, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί, ως ευκαιρία, προκειμένου να εξέλθει η Χώρα από το τούνελ της ύφεσης, τρία είναι τα κυρίαρχα ζητούμενα:
α) η διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των συλλογικών συμβάσεων και της εργασιακής ειρήνης,
β) η επιτάχυνση της μεταβατικής περιόδου των διαρθρωτικών αλλαγών και
γ) η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με την προσέλκυση επενδύσεων.
Ως εκ τούτου, καλούμε αμφότερες τις πλευρές, να εντείνουν, μέσω του διαλόγου, τις προσπάθειές τους για μία άμεση λύση, καθώς ο επιχειρηματικός κόσμος και οι εργαζόμενοι της Χώρας, που επίσης καλούνται να αντιμετωπίσουν την ίδια φορολογική και ασφαλιστική “καταιγίδα”, δεν αντέχουν τη δίνη νέων περιπετειών. Η εξαντλημένη επιχειρηματικότητα δεν αντέχει άλλους θαλάσσιους αποκλεισμούς…».
