Συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα στις γραμμές Πάτρας – Ιταλίας, καταγγέλλει η ΠΝΟ. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση «η Διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, η οποία συνήλθε χθες, εξέτασε, μεταξύ άλλων, και την όλη κατάσταση που επικρατεί στις εσωτερικές δρομολογιακές γραμμές (ακτοπλοΐας και πορθμείων), καθώς και στις γραμμές Πάτρας – Ιταλίας.
Και όσο μεν αφορά τις τελευταίες αυτές γραμμές (Πάτρας – Ηγουμενίτσας – Ιταλίας), όπως επανειλημμένως ήδη έχει καταγγελθεί, οι συνθήκες εργασίας και απασχόλησης των πληρωμάτων στα Ε/Γ-Ο/Γ πλοία των εν λόγω γραμμών και ιδιαίτερα των πλοίων με ξένη σημαία, ταυτίζονται με συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, με την όλη αυτή ζοφερή κατάσταση συνεχώς να διογκώνεται, εξαιτίας της αυξανόμενης ασυδοσίας των εφοπλιστών, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την οξυμμένη ανεργία που επικρατεί στον κλάδο και την ως εκ τούτου ιδιαίτερη ανάγκη εργασίας των πληρωμάτων τους, καθώς και την έλλειψη ουσιαστικών ελέγχων εκ μέρους της Πολιτείας, προσπαθούν και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ανατρέψουν και αυτά ακόμη τα βασικά και πάγια εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών.
Αυτό, με τα εξοντωτικά ωράρια απασχόλησης, λόγω των ελλειμματικών και ολιγάριθμων συνθέσεων, ενάντια και κατά παράβαση των ισχυόντων, για τις ώρες εργασίας και ανάπαυσης, τόσο από την εσωτερική νομοθεσία όσο και των επιβαλλομένων περιορισμών από τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, στις οποίες έχει προσχωρήσει η Χώρα μας, με ευνόητες τις εντεύθεν άμεσες επιπτώσεις στα επίπεδα ασφαλείας των πλοίων, των επιβατών αλλά και του ιδίου του πληρώματος.
Η συνεχής και εσκεμμένη παραβίαση και η άρνηση εφαρμογής των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του κλάδου και η απλήρωτη εργασία και υπερεργασία είναι καθημερινό πλέον φαινόμενο, το οποίο και επιβάλλει την χωρίς καθυστέρηση παρέμβαση της Πολιτείας για την μη συνέχιση και την άμεση ανατροπή του.
Η Χώρα μας, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, κατέχει προεξέχουσα θέση στην παγκόσμια ναυτιλία και σε καμία περίπτωση βέβαια δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Ας μην προσπαθούν λοιπόν κάποιοι, στο βωμό του κέρδους και του εύκολου πλουτισμού, να την μετατρέψουν, από πλευράς εργασιακών σχέσεων, σε τριτοκοσμική Χώρα.
Ζοφερή είναι και η κατάσταση που επικρατεί στις εσωτερικές ακτοπλοϊκές και πορθμειακές γραμμές της Χώρας όπου, για να «βγει η δουλειά», οι ναυτεργάτες απασχολούνται καθημερινά με εξαντλητικά ωράρια, κάτω από την καταπίεση των πλοιοκτητών και με την ευθεία απειλή της απόλυσής τους. Η απλήρωτη εργασία είναι πάγια κατάσταση και η μαύρη ανασφάλιστη εργασία πραγματικά οργιάζει.
Ποιος πραγματικά σώφρων πιστεύει ότι η όλη αυτή κατάσταση δεν δημιουργεί και δεν ενέχει πλείστους όσους κινδύνους σε βάρος όχι μόνον της ασφάλειας του πλοίου αλλά και σε βάρος της ψυχοσωματικής υγείας των πληρωμάτων; Πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να ορθώσει το ανάστημα της και να βάλει φραγμό στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση».
