Ανακοίνωση εξέδωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Ταχυδρομικών (ΠΟΣΤ), με θέμα την, όπως υποστηρίζει, καθυστερημένη υποχρηματοδότηση της Καθολικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας που παρέχουν τα ΕΛΤΑ ως φορέας της υπηρεσίας αυτής.
Παράλληλα, η Ομοσπονδία τονίζει ότι η καθυστερημένη υποχρηματοδότηση της Καθολικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας επιφέρει αρνητικές συνέπειες στη λειτουργία και τα οικονομικά αποτελέσματα (υπερχρεώση) των ΕΛΤΑ, καθώς και στην εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων.
Η ανακοίνωση της ΠΟΣΤ για την Καθολική Υπηρεσία
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία διανύουν και το 2028 συμπληρώνουν τη 2η εκατονταετία της ιστορίας τους.
Πρόκειται για την ιστορικότερη Ελληνική Επιχείρηση, που ιδρύθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το νέο Ελληνικό Κράτος για να υπηρετήσει τις ανάγκες του.
Έκτοτε, είναι μεγάλη η προσφορά του Ταχυδρομείου σε πολλές από τις εκφάνσεις της Ελληνικής Εθνικής και Κοινωνικής καθημερινότητας.
Υπηρέτησε διαχρονικά με επιτυχία, παρά τις αντιξοότητες που υπήρχαν λόγω έλλειψης υποδομών, τις ανάγκες για επικοινωνία, τη νησιωτικότητα, την πατρίδα σε εποχές πολέμου, συνεισέφερε τα μέγιστα στη διοργάνωση και των δύο (2) Ολυμπιάδων που έγιναν στη Χώρα μας, στη δε δυσπρόσιτη επαρχία, που δεν λειτουργεί Κατάστημα μηδεμιάς από τις Χρηματοπιστωτικές Επιχειρήσεις, είχε ανέκαθεν και το ρόλο της Τράπεζας.
Θυμίζουμε ότι, πολύ πρόσφατα, κατά την περίοδο από 2015 έως και 2018, την εποχή δηλαδή των κεφαλαιακών ελέγχων (capital controls), τα ΕΛΤΑ ήταν η μοναδική διέξοδος για να μπορέσει κάποια οικογένεια να στείλει χρήματα στο παιδί της που σπούδαζε, ή όπου αλλού έπρεπε και υπήρχε ζωτική ανάγκη.
Ποια είναι όμως σήμερα η προοπτική αυτού του Οργανισμού; Ποια είναι η πορεία του; Πως τον αντιμετωπίζει το Κράτος που, άμεσα ή έμμεσα, ήταν ανέκαθεν ο μέτοχός του;
Τι γίνεται γενικά και τι δεν γίνεται ειδικά για να μπορούν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία να λειτουργούν εύρυθμα και με πρόγραμμα, να είναι βιώσιμα και με θετικό πρόσημο όσον αφορά την προσφορά τους στην κοινωνία και την οικονομία;
Για να βοηθηθούμε στο να σχηματίσουμε γνώμη, πρέπει να δούμε πως υποστηρίζουν τη λειτουργία των Ταχυδρομείων τους οι φιλελεύθερες Χώρες της Ε.Ε., ακόμα και η «Μέκκα» του καπιταλισμού Αμερική, εξετάζοντας παράλληλα τη συμπεριφορά της πολιτείας απέναντι στα ΕΛΤΑ και ως στρατηγική, αλλά και σε αντιδιαστολή με τον τρόπο που η ίδια παρεμβαίνει ενισχυτικά στη λειτουργία, άλλων, ιδιωτικών επιχειρήσεων, που προσφέρουν και αυτές υπηρεσίες Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (Υ.Γ.Ο.Σ.).
Συνεχόμενα είναι τα κατά καιρούς δημοσιεύματα που μας πληροφορούν ότι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την ενίσχυση των Ισπανικών (μόλις πρόσφατα), των Ιταλικών, των Γερμανικών, των Γαλλικών και των άλλων εθνικών Ταχυδρομείων, με εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια Ευρώ.
Επίσης, η USPS στις ΗΠΑ ενισχύεται τακτικότατα με δισεκατομμύρια δολάρια προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στον κοινωνικό της ρόλο.
Υπάρχει λοιπόν, στον φιλελεύθερο κόσμο, η πεπατημένη της αποζημίωσης Εθνικών Ταχυδρομείων για τις Ταχυδρομικές Υπηρεσίες που προσφέρουν στις κοινωνίες τους, σε τιμές κάτω του κόστους.
Είναι η λεγόμενη τακτική των «επιχορηγήσεων», της ενίσχυσης δηλαδή των ανά τον κόσμο Ταχυδρομείων από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου τα τελευταία να συνεχίσουν να λειτουργούν και να μην κινδυνεύουν να κλείσουν.
Έχει και το Ελληνικό Δημόσιο την πρόνοια και την εκφρασμένη διάθεση να ενισχύει δραστηριότητες που είναι μεν πολύτιμες για τη Χώρα και τους κατοίκους της, δεν έχουν όμως από εμπορική πλευρά κανένα ενδιαφέρον και ως εκ τούτου καμιά πιθανότητα αυτόνομης και αυτόφωτης οικονομικής λειτουργίας.
Τα παραδείγματα πολλά, ας «δούμε» μερικά :
«Ιδιωτικοποιήθηκε» πριν λίγα χρόνια μια επιχείρηση, από αυτές που παλαιότερα ονομάζαμε «ΔΕΚΟ». Για την ακρίβεια πουλήθηκε σε Κρατική επιχείρηση άλλης Χώρας της Ε.Ε. Στη συμφωνία για την πώλησή της υπήρχε σύμβαση αποζημίωσής της για τις «καθολικές υπηρεσίες» που τα 15 προσεχή της πώλησής της χρόνια θα προσέφερε. «Καθολικότητα» που αρχίζει από την Αθήνα και τελειώνει στη Θεσσαλονίκη, εξυπηρετώντας τους ενδιάμεσους μεταξύ των 2 αυτών πόλεων προορισμούς. Πόσους υπαλλήλους απασχολεί η Εταιρεία αυτή; Μόλις χίλιους διακόσιους (1.200). Το ύψος της ετήσιας εγγυημένης ενίσχυσης; Πενήντα (50) εκατομμύρια, δηλαδή πολύ περισσότερα από την αντίστοιχη των ΕΛ.ΤΑ!
Γενναίες αποζημιώσεις «άγονης γραμμής» σε δεκάδες ναυτιλιακές εταιρείες.
Αποζημίωση καθολικών για τηλεπικοινωνίες, ηλεκτροδότηση, internet κλπ
Προστασία των Τραπεζών με υψηλότατο κόστος για τον κρατικό κορβανά και με κάθε τρόπο…
Είσπραξη ανταποδοτικού τέλους υπέρ ΕΡΤ, ύψους περί τα 200 εκατ. ετησίως, μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των επιχειρήσεων που επιχορηγούνται επαρκώς και ποια είναι η ειδοποιός διαφορά τους με τα ΕΛΤΑ, που στον αντίποδα ακροβατούν σε ένα τεντωμένο και φθαρμένο σχοινί;
Η μετοχική τους σύνθεση!
Δεν έχουν δηλαδή (πλην ΕΡΤ), στη μετοχική τους σύνθεση το Ελληνικό Δημόσιο ή Εταιρεία συμφερόντων του, ενώ για το Ταχυδρομείο ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
Πως ακριβώς λοιπόν «ενισχύονται» τα ΕΛΤΑ;
Ενισχύεται εγγυημένα; Τακτικά; Επαρκώς; Απρόσκοπτα;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι ΟΧΙ.
Τα ΕΛΤΑ για να λάβουν κάποια αποδεδειγμένα εκ των πραγμάτων ανεπαρκή αποζημίωση, πρέπει να προβούν σε πλήθος κοστοβόρων ενεργειών, που προσιδιάζουν με «τετραγωνισμό του κύκλου».
Απασχολούν δεκάδες υπαλλήλους του και παράλληλα αναθέτουν και σε Εταιρεία που αμείβεται αδρά, να καταρτίσει πόνημα από το οποίο να προκύπτει – υποτίθεται – το κόστος της καθολικής υπηρεσίας.
“Η Ελληνική Κοινωνία έχει δικαίωμα να απολαμβάνει αδιάλειπτα ικανοποιητική ποιοτικά Ταχυδρομική εξυπηρέτηση, σε τιμές προσιτές για όλα τα βαλάντια. Τα ΕΛΤΑ, ως φορέας παροχής της Καθολικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν με επάρκεια το ρόλο τους, πρέπει να είναι και από οικονομική άποψη θεσμικά θωρακισμένα. Οι άλλες λύσεις είναι θολές, έωλες και πρόχειρες και για τους λόγους αυτούς ασύμμετρα κοστοβόρες για την Κοινωνία και τον φορολογούμενο”, αναφέρει η ΠΟΣΤ
Το πόνημα αυτό μπαίνει υπό την αίρεση της αξιολόγησης της ΕΕΤΤ, που ως ανεξάρτητη αρχή, αποφασίζει ποιο θα είναι το τελικό ύψος της επιδότησης.
Όπως δε αποδεικνύεται από τα πράγματα, οι αποφάσεις της είναι πάγια, προς την κατεύθυνση περιστολής της σχετικής δαπάνης.
Στην τελική, η όλη κατάσταση καταλήγει σε υπερχρεωμένα ΕΛΤΑ, παντελώς διαφορετικά από κάθε άλλη «κανονική» Εταιρεία ως προς τη λειτουργία τους και την οικονομική τους υπόσταση. Σε ΕΛΤΑ που λειτουργούν χωρίς στόχους και πυξίδα, που αντί να δρουν εξισορροπητικά, χωρίς εμφανές διακύβευμα, συχνά – πυκνά στοχοποιούνται και συγκρούονται.
Έναν Οργανισμό που όταν, από καιρού εις καιρό, ενισχύεται από το Κράτος για να μην κλείσει, έχει να αντιμετωπίσει πέρα από τα ένδικα μέσα των ανταγωνιστών του και το ενδεχόμενο της κατασπατάλησης χρημάτων που προέρχονται από το υστέρημα των φορολογουμένων.
Αυτό συμβαίνει επειδή αναλαμβάνουν Διοικήσεις χωρίς στην ουσία συμβατικές υποχρεώσεις, χωρίς δηλαδή να τις δεσμεύει κανένα συμβόλαιο που θα περιγράφει την επιθυμητή επίδοσή τους. Χωρίς καμιά στοχοθεσία! Δεν παίρνουν και δεν δίνουν λογαριασμό, όπως θα έλεγε και το γνωστό διαφημιστικό σλόγκαν.
Κανονικά όμως, θα έπρεπε να έχει υπολογιστεί ρεαλιστικά και να αναθεωρείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. πενταετία), το ύψος της απαιτούμενης επιχορήγησης και παράλληλα να επικαιροποιούνται οι επιχειρησιακοί στόχοι της Εταιρείας.
Να λειτουργούν τα ΕΛΤΑ με δίκτυο (ιδιόκτητα γραφεία και πρακτορεία) επαρκές και κατάλληλο, για να προσφέρουν ικανοποιητική ταχυδρομική εξυπηρέτηση σε όλους και παντού.
Να εξασφαλίζεται στο τέλος κάθε χρήσης ότι ο Οργανισμός, δεν θα είναι ζημιογόνος.
Να είναι δηλαδή η χρηστή – ισοσκελισμένη διαχείριση και η επάρκεια στην εξυπηρέτηση του απλού μεμονωμένου πελάτη, το πρώτο και το κύριο καθήκον, της εκάστοτε Διοίκησης.
Τώρα τι έχουμε;
Δυσθεώρητα χρέη, εμπλοκή σε εγχειρήματα που δεν θα έπρεπε, προβλήματα σε κάποιες περιπτώσεις σε ζητήματα που αφορούν τον Οργανισμό υπό την ιδιότητά του ως παρόχου της καθολικής υπηρεσίας.
Πως μέχρι και σήμερα «διασκεδάστηκε», αυτή η επικίνδυνα απαράδεκτη κατάσταση;
Με συνεχόμενες εξαγγελίες περί «ανασύνταξης» και «κερδοφορίας» των ετήσιων χρήσεων, που στη συνέχεια οι επόμενες Διοικήσεις τις αναθεωρούν και τις καθιστούν σε ακραίο βαθμό ζημιογόνες.
Με υπερβατικές εξαγγελίες περί «μετασχηματισμών», χωρίς ποτέ να περιγράφεται η φύση τους. Τι πρόκειται να μετασχηματιστεί; Από τι σε τι; Λένε μόνο «ψηφιακός» και το λένε όπως παλαιότερα λεγόταν και γινόταν πιστευτό το όραμα της «ισχυρής Ελλάδας», της «επανίδρυσης» ή και του «επιτελικού Κράτους».
Στην περίπτωσή μας όμως, τα πράγματα είναι οριακά και σοβαρά και δεν υπάρχει ο χώρος και η πολυτέλεια να υπηρετηθούν συνθήματα και ιδεολογήματα.
Όλες οι χώρες του κόσμου και η Αμερική ακόμα έχουν ισχυρά από όλες τις απόψεις Δημοσίου συμφέροντος και ελέγχου Ταχυδρομεία και η Ελλάδα παλινωδεί.
Κάπου η ανεπάρκεια χάνεται μεταξύ της σκληρής καθημερινότητας και των αφηγημάτων με drones που, όπως και να το κάνουμε, εξάπτουν την φαντασία και αρέσουν, όπως και τα παραμύθια που διαθέτουν πρίγκιπες και δράκους.
Ώρα να τελειώνουμε λοιπόν με όλα αυτά τα τοξικά και επικίνδυνα για το παρόν και το μέλλον του Οργανισμού φαινόμενα.
Έχουμε την αίσθηση ότι είναι καιρός αυτό να γίνει τώρα, που η Διοίκηση του Οργανισμού δείχνει να μην έχει καμιά ιδιοτέλεια όσον αφορά τα πεπραγμένα της.
Πρέπει πολιτική ηγεσία και ΕΕΣΥΠ (Υπερταμείο) να αποφασίσουν για τα μέσα που πρέπει να διατεθούν, προκειμένου να υπάρχει σε όλη την επικράτεια και για όλους ταχυδρομική εξυπηρέτηση.
Πρέπει να ιεραρχηθούν οι επιδιωκόμενες προτεραιότητες και να υπογραφεί σχετικό συμβόλαιο με τη Διοίκηση.
Είναι ο μόνος τρόπος για να αξιολογείται η δράση της και να αποφεύγονται αυτοσχεδιασμοί.
Κάθε άλλος «οδικός χάρτης» εγκυμονεί τον κίνδυνο αφανισμού των ΕΛΤΑ, των δύο (2) αιώνων ιστορίας.
Επίσης, κινδυνεύουμε ως Χώρα να είμαστε παγκόσμια οι μοναδικοί χωρίς Εθνικό Ταχυδρομείο.
Αν συνεχιστεί αυτή η περιθωριοποίηση των Ελληνικών Ταχυδρομείων, κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει τα πράγματα στην αγκαλιά κάποιου ιδιώτη, που εύλογα μετά, όντας ουσιαστικά μονοπώλιο, θα εκβιάσει και θα ασελγήσει στις τσέπες των πελατών και των φορολογούμενων.
Καλούμε τους πάντες να αφυπνιστούν, για να αλλάξουν προς το καλύτερο και προς όφελος όλων τα πράγματα.
Να αφήσουν την αυταρέσκεια και τις μεγαλεπήβολες φρούδες εξαγγελίες και να «σηκώσουν μανίκια».
Εμείς, ως συνδικάτο με 100 χρόνια ιστορία και αγώνες, για το καλό του πολίτη και του ταχυδρομικού, αφήσαμε στο ντουλάπι μας την «τραγιάσκα», θεωρώντας ότι, έτσι θα είμαστε περισσότερο χρήσιμοι.
Καιρός είναι και οι υπόλοιποι να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί.
